ลองคิดดูไอ้สัต* ถ้าเราต้องตายกันหมดทั้งโลก
ลองคิดดูไอ้สัต* ถ้าเราต้องตายกันหมดทั้งโคตร
ลองคิดดูไอ้สัต* ถ้าเราต้องตายกันหมดประเทศ
ลองคิดดูไอ้สัต*
ถ้ามึงจะโทษรัฐบาลหรือโทษใครก็โทษไป
หรือจะโทษที่อู่ฮั่นมันแพร่พันธุ์กันโคตรไว
ความตายอยู่ปลายจมูกเราไม่จำเป็นต้องโทษใคร
คงได้เวลาต้องหลับตาและลับลาจากโลกไป
ถ้าวันนี้เป็นวันสุดท้ายกูจะจำในสิ่งที่จำ
เพราะกูเชื่อแค่ใจตัวเองและกูจะทำในสิ่งที่ทำ
ทุกๆ เพลง ทุกๆ วันและกูจะฟังในสิ่งที่ฟัง
และกูจะเป็นผู้นำ เพราะกูยังนำในสิ่งที่นำ
แต่ก็จำความดีในทุกๆ ครั้งที่ทำมา
โลกหลังความตาย มีแค่วิญญาณที่นำพา
นำคนไปลงสู้นรกหรือว่าสวรรค์ในตำรา
มันถึงคราวต้องสิ้นสุดให้โลกมนุษย์ได้อำลา
เพราะทุกปัญหาที่เกิดขึ้นมันเกิดมาจากตัวคุณ
เริ่มจากการที่พระเจ้าสร้างให้มนุษย์มีตัวตน
ดังนั้นผู้คนในโลกนี้ล้วนอยากรวยและกลัวจน
อยากจะทำอะไรก็ทำอย่านอนนั่งและมัวงม
แต่คนจนยังลำบากยังทำงานกันหน้าดำ
ถ้าไม่ทำก็ไม่มีกินต้องอาบเหงื่อจนหน้ามัน
ไม่ได้หยุดนอนอยู่บ้านต้องทำงานกันห้าวัน
และกูคนหนึ่งละไอ้สัต*ที่ไม่เอาตังค์มึงห้าพัน
เพราะสิทธิเสรีภาพของคนจนไม่มีจริง
ห้าพันมันภาษีกูถามหน่อยมึงเอาที่ไหนแจก
คนที่มีก็มี แต่บางคนไม่มีกิน
ยี่สิบสี่ชั่วโมงถ้าเคอร์ฟิวจะเอกที่ไหนแด*
มึงไปแจกคนไร้บ้านมึงไปแบ่งเขากินมั่ง
แส้เสียงประชาชนได้โปรดพวกมึงได้ยินบ้าง
คนรวยกับเจ้าสัวน่ะกินกุ้งกินกั้ง
แต่ชนชั้นล่างอย่างพวกกูยังหาเช้ากินค่ำ
ร่ำเรียนเขียนวิชาใช้ชีวิตตามบทความ
ปริญญาโทหรือปริญญาตรีตอนนี้ก็ตกงาน
ไม่มีแม้บ้านให้กลบดานชีวิตวิ่งตกและตกราง
และคิดจะฆ่าตัวตาย ผู้นำควายๆ พาหมดทาง
เป็นตัวอย่างให้โลกนี้ที่คนด่าว่ากันเอง
เพลงทุกเพลงกูคือกวีและไม่มีเก็บค่าฟังเพลง
ไอ้เศรษฐีที่เงินเหลือๆ เก็บไว้เป็นค่าทำเมรุ
เพราะมนุษย์ล้วนเกิดมาเพื่อเข่นฆ่ากันเอง