อยากจะเดินตามหาอะไรบางสิ่ง
อยากโยนทิ้งเรื่องราวทุกๆ อย่าง
อยากให้เวลารอบข้างนั้นหยุด ไม่ต้องเคลื่อนไหว
อาจมีเสียงดนตรีที่ชัดเจน
มีแค่ทำนองความเหงาเท่านั้นเอง
อยู่ๆก็เคว้งคว้างท่ามกลาง ผู้คนมากมาย
อาจเป็นบางครั้งที่ฉันนอนไม่หลับ
กลับมาหยุดพัก ยิ่งเหงากว่าเมื่อวาน
ช่วงเวลาที่ลืมหายใจ และตอนนี้ฉันรู้สึกหายไป
เป็นนาทีที่อาจจะมีแค่ฉันเอง
เป็นนาทีที่นานนับปี มันช้าเหลือเกิน เหงาเกินไป
ที่มันเกิดอาการแบบนี้ ฉันไม่เข้าใจ
อยู่ดีๆ ทำไมมันมีแต่น้ำตา
ภาวนาให้ใครสักคนอยู่ข้างๆ กัน
แค่รับฟัง ช่วยฉันผ่านเวลาแบบนี้
แค่สักคนได้ไหม
เป็นนาทีที่อาจจะมีแค่ฉันเอง
เป็นนาทีที่นานนับปี มันช้าเหลือเกิน เหงาเกินไป
ที่มันเกิดอาการแบบนี้ ฉันไม่เข้าใจ
อยู่ดีๆ ทำไมมันมีแต่น้ำตา
ภาวนาให้ใครสักคนอยู่ข้างๆ กัน
แค่รับฟัง ช่วยฉันผ่านเวลาแบบนี้
แค่สักคนได้ไหม