เสียงโขกหมากรุกกระดาน ลั่นมาจากร้านกาแฟ
สองเซียนผมสีดอกแค อยู่ในกลางวงเดิมพัน
กองกลางวางไว้มานาน ตั้งแต่ผมแต่ละคนยังดำสนิท
จากสิบเป็นร้อยเป็นพัน ยังไม่มีใครได้แอ้มไป
ครั้งก่อนแค่ฆ่าเวลา ไม่กี่บาทไม่เคยเสียดาย
วันหนึ่งเกิดท้ากันไป ถ้าเอาจริงใครจะเป็นใหญ่
ไทยมุงในร้านกาแฟ ก็ลงขันร้อยพัน เฮ้ย มึงจะแพ้ไม่ได้
สองเซียนเริ่มงัดอุบาย แย่งชิงเอารางวัลใหญ่
ก็เดินๆ ก็ดึงๆ ออกเสมอทุกกระดาน
ทีกูก็ทีมึง ก็โกงคดกันไม่ต่าง
ยังดีก็ยังเป็น แค่พลาสติกบนกระดาน
ถ้าเป็นคนจริงๆ ก็ตายทิ้งตายขว้าง
สองเซียนเอาแต่ยกกระดาน แต่เบี้ยหมากรบกันเป็นพันหน
ฝ่ายหนึ่งพอจะเข้าตาจน ก็ยกมือเดินใหม่
ตาก่อนมึงก็มีเดินคืน ทีมึงยึกตานี้ไมกูจะยักไม่ได้
เดิมหมากก็ยังไม่รู้มือใคร ทั้งกองเชียร์กองหนุนอลหม่าน
ก็เดินๆ ก็ดึงๆ ออกเสมอทุกกระดาน
ทีกูก็ทีมึง ก็โกงคดกันไม่ต่าง
ยังดีก็ยังเป็น แค่พลาสติกบนกระดาน
ถ้าเป็นคนจริงๆ ก็ตายทิ้งตายขว้าง
สองเซียนเอาแต่ยกกระดาน แต่เบี้ยหมากรบกันเป็นพันหน
ฝ่ายหนึ่งพอจะเข้าตาจน ก็ยกมือเดินใหม่
ตาก่อนมึงก็มีเดินคืน ทีมึงยึกตานี้ไมกูจะยักไม่ได้
เบี้ยแบกเหตุผลไปตาย แต่เซียนห่วงแดกผลประโยชน์
เหตุการณ์ยืดเยื้อมานาน จนเจ้าของร้านกาแฟรับไม่ได้
เดินแหกแหวกฝูงเข้าไป เฮ้ยมึง ออกไปเล่นกันที่อื่น