ที่จริงก็รู้นะ ว่าเธอลืมฉันแล้ว
และเธอมีเขาแล้ว เรื่องระหว่างเราได้พ้นไป
แต่ในใจของฉัน กลับยังบันทึกไว้
หลับตาลงครั้งไหน ก็ยังจะมีแค่ภาพเธอ
อยากกลับไปยืนข้างๆ ดังเดิม
แต่เราก็คง ไม่เป็นเหมือนเดิม
อยากกลับไปหาเธอ แต่มันคงทำให้เธอลำบาก
และเขาก็คงหนักใจ ที่ฉันยังมาเจอ
อยากโทรไปหาเธอ บอกเธอว่าฉันนั้นรักเธอมาก
แต่เขาคงพูดแทนฉัน แล้วหมดทุกคำ
สบตาเธอทุกครั้ง เนิ่นนานสักแค่ไหน
ก็คงไม่เท่าเขา ที่มองสบตาเธอครั้งหนึ่ง
หมื่นพันคำของฉัน ก็คงไม่ซาบซึ้ง
และคงไม่ลึกซึ้ง เท่าคำหนึ่งคำที่เขามี
อยากกลับไปยืนข้างๆ ดังเดิม
แต่เราก็คง ไม่เป็นเหมือนเดิม
อยากกลับไปหาเธอ แต่มันคงทำให้เธอลำบาก
และเขาก็คงหนักใจ ที่ฉันยังมาเจอ
อยากโทรไปหาเธอ บอกเธอว่าฉันนั้นรักเธอมาก
แต่เขาคงพูดแทนฉัน แล้วหมดทุกคำ
อยากกลับไปยืนข้างๆ ดังเดิม
แต่เราก็คง ไม่เป็นเหมือนเดิม
อยากกลับไปหาเธอ แต่มันคงทำให้เธอลำบาก
และเขาก็คงหนักใจ ที่ฉันยังมาเจอ
อยากโทรไปหาเธอ บอกเธอว่าฉันนั้นรักเธอมาก
แต่เขาคงพูดแทนฉัน แล้วหมดทุกคำ
ก็รู้คงไม่มีหวัง ให้เป็นเหมือนเดิม