ร่างกายบอบช้ำ หัวใจเจ้ากรรมแสนระทมเจ็บ
รักที่มีมายาวไกล ฝันที่มีที่วาดกันก่อนเคยเป็นอย่างนั้น
เรื่องราวชีวิต ไม่เป็นดั่งคิดหวังที่ตั้งใจ
รักที่มีมายาวไกล เหมือนว่าใครจะกั้นบังปิดซึ่งเธอและฉัน
กล่องดวงใจที่ฉันได้เคยฝากไว้
นานเพียงใดยังเป็นเพียงเธอเสมอ
ไม่ว่ากี่ฤดู มันจะยังคงอยู่
ไม่ว่ากี่เรื่องราว ร้อยพันจะผ่านไป
ต้องหมุนต่อไป กงเกวียนแห่งใจที่ไม่มีเธอ
รักที่มีมายาวไกล ทิ้งไว้เพียงรูปภาพเก่าๆ ตราตรึงติดไว้
กล่องดวงใจที่ฉันได้เคยฝากไว้
นานเพียงใดยังเป็นเพียงเธอเสมอ
ไม่ว่ากี่ฤดู มันจะยังคงอยู่
ไม่ว่ากี่เรื่องราว ร้อยพันจะผ่านพ้น
คำว่ารักครั้งนี้จำต้องจากลา
ดั่งว่าฟ้ากับสายลมแยกเราออก
แต่ไม่ว่ากี่ฤดู มันจะยังคงอยู่
ดั่งพระจันทร์และดาว ที่พร่างพราวประดับฟ้า
หากมีจริงบนนั้น หากมีจริงฟากฝันที่เธออยู่ โอ้ ที่เธออยู่
หากมีจริงบนนั้น ให้เธอช่วยบอกฉันให้ได้ดู โอ้ให้ได้ดู
จะขอวอนจากหัวใจ ที่โรยแรงและอ่อนลงทุกที ทุกที ทุกที
ชาติไหนฉันท์ใด อยากจะพบเธอ
กล่องดวงใจที่ฉันได้เคยฝากไว้
(ฝากไว้ให้เธอคนเดียว)
นานเพียงใดยังเป็นเพียงเธอเสมอ
(เป็นของเธอคนเดียว)
ไม่ว่ากี่ฤดู มันจะยังคงอยู่
ไม่ว่ากี่เรื่องราว ร้อยพันจะผ่านพ้น
คำว่ารักครั้งนี้จำต้องจากลา
(จำใจต้องร่ำลา)
ดั่งว่าฟ้ากับสายลมแยกเราออก
แต่ไม่ว่ากี่ฤดู มันจะยังคงอยู่
ดั่งพระจันทร์และดาว ที่พร่างพราวประดับฟ้า
หัวใจมันอ่อนแรงทุกทีทุกที
ไม่ว่ากี่ฤดู
ไม่ว่ากี่เรื่องราว
ร้อยพันจะผ่านพ้น
(ฝากไว้ให้เธอคนเดียว)
นานเพียงใดยังเป็นเพียงเธอ
มันจะยังคงอยู่
ดั่งพระจันทร์และดาว ที่พร่างพราวประดับฟ้า