ก่อนเคยเป็นสิ่งแรกที่เธอนึกถึง
เช้าในยามเธอตื่นเธอไม่เคยลืมจะโทรหากัน
ก่อนที่จะนอน เธอประคองดวงตาคู่นั้น
บอกฉันว่าฝันดี แต่วันนี้มันไม่มีเธออีกแล้ว
ฉันเคยมีเธอในทุกเช้า
เธอเคยเป็นเหมือนดวงดาวก่อนหลับฝัน
เธอเคยเป็นทุกเรื่องราวสำหรับฉัน
เธอคือคนสำคัญที่ฉันทำหายไป
เธอที่บอกให้ฉันสู้ในทุกครั้ง
เธอที่บอกคิดถึงฉันยามต้องไกล
เธอที่บอกให้ฉันอดทนไหว
คือคนๆ เดียวกันกับคนที่เลือกไปไม่ย้อนมา
เธอเคยพูดบ่อยครั้งว่าฉันสำคัญแค่ไหน
เธอเคยพูดแบบนั้น เธอจำได้ไหม
ไม่รู้กี่คำสัญญา ที่เราต่างเคยให้ไว้
เอาเธอคนเดิมคนนั้นกลับมาได้ไหม
ฉันในตอนนี้ มันคงอ่อนแอเกินไป
ก่อนเคยเป็นสิ่งแรกที่เธอนึกถึง
เช้าในยามเธอตื่นเธอไม่เคยลืมจะโทรหากัน
ก่อนที่จะนอน เธอประคองดวงตาคู่นั้น
บอกฉันว่าฝันดี แต่วันนี้มันไม่มีเธออีกแล้ว
Sometimes you call me when my phone ring.
คือค่ำคืนที่ Rethought together
You're present for me.
แค่ได้ยินเสียงก็ดีแม้ว่าเรานั้นจะไม่ได้เจอ
หลายครั้ง When I'm so lonely
เธอทักเข้ามาแบบพอดี
รู้ไหม You make me getting better
แต่ว่าเธอก็หายไป Forever
Now you're heart begger
ก็ไม่ได้เจอตั้งนาน มันยังคงคิดถึงในวันวาน
วันที่เรานั้นต่างก็ได้เคียงชิดใกล้กัน
ฉันยังคงเฝ้ารอทุกยิ้มและเสียงหัวเราะหน้างอ
แต่คงได้เห็นแค่เพียงหน้าจอก็เพราะเธอไกลฉัน
และยิ่งยาวนานเท่าไร
ยิ่งเราต่างท้อก็ต้องเสียใจ
และในสุดท้ายฉันก็คงตามเธอไม่ทัน
เพราะว่าไม่ใช่ฉัน หรือเพราะเราไกลกัน
ก่อนเคยเป็นสิ่งแรกที่เธอนึกถึง
เช้าในยามเธอตื่นเธอไม่เคยลืมจะโทรหากัน
ก่อนที่จะนอน เธอประคองดวงตาคู่นั้น
บอกฉันว่าฝันดี แต่วันนี้มันไม่มีเธออีกแล้ว