ร่างกายเกิดอ่อนล้า ใจมันล้าตาม
มันมีแต่คำถาม ที่ไม่มีคำตอบ
พยายามก็ไม่เป็นผล ล้มลงไปก็เท่านั้น
แพ้ร้อยครั้งแต่ยังมีหวัง ฝันนั้นยังยาวไกล
เกิดมาเป็นขี้แพ้ แต่ก็ยังไม่หลาบ
เกิดมาเพื่อผิดพลาด สนอง ความอยากรู้ ความอยากลอง
ล้มไม่กลัวกลัวจะล้ม เรามันคนสู้ฝัน
ถึงจะแพ้แต่ยังมีหวัง ฝันนั้นยังยาวไกล
ออกไปไขว่ไปขว้าเอามาเป็นเจ้าของ
ออกไปจับไปจองเป็นของตัวเอง
สิ่งใดปรารถนา จงสร้างขึ้นมาด้วยมือเราเอง
ออกไปกู่บรรเลง เพลงแห่งความหวัง
เกิดมาเป็นขี้แพ้ แต่ก็ยังไม่เข็ด
เกิดมากากไม่มีหมกเม็ด ผิดหวังเรื่องธรรมดา
ถึงกระนั้นจะไขว่จะขว้า ขว้าเอามาเป็นเจ้าของ
เสียเวลาหากว่าแค่มอง ฝันนั้นมีราคา
ออกไปไขว่ไปขว้าเอามาเป็นเจ้าของ
ออกไปจับไปจองเป็นของตัวเอง
สิ่งใดปรารถนา จงสร้างขึ้นมาด้วยมือเราเอง
ออกไปกู่บรรเลง เพลงแห่งความหวัง
ออกไปไขว่ไปขว้าเอามาเป็นเจ้าของ
ออกไปจับไปจองเป็นของตัวเอง
สิ่งใดปรารถนา จงสร้างขึ้นมาด้วยมือเราเอง
ออกไปกู่บรรเลง เพลงแห่งความหวัง
อยากยิ่งใหญ่อยากเป็นเศรษฐี
อยากมีบ้านมีรถยนต์
อยากมีสุขมีเงินสะสม เป็นศิลปินดารา
แต่ว่าเกิดมาเป็นขี้แพ้ ความฝันนั้นยังไกลตา
แต่วันหนึ่งวันใดไม่ช้า ความฝันนั้นคงไม่ไกล
อยากยิ่งใหญ่อยากเป็นเศรษฐี
อยากมีบ้านมีรถยนต์
อยากมีสุขมีเงินสะสม เป็นศิลปินดารา
แต่ว่าเกิดมาเป็นขี้แพ้ ความฝันนั้นยังไกลตา
แต่วันหนึ่งวันใดไม่ช้า ความฝันนั้นคงไม่ไกล