เกิดเป็นคนธรรมดา ไม่เคยคิดหารักจากใคร อยู่ลำพังเดียวดายไม่เป็นไร
แต่ว่าคนธรรมดา อย่างตัวฉันต้องเปลี่ยนไป เกิดพลาดพลั้งยื่นดวงใจไปให้เธอ
อยากจะมีความทรงจำ จากความเจ็บช้ำก็ยังดี
ก็เพราะมันคือวิธี จดจำภาพเธอไปแสนนาน
ปล่อยให้เธอหลอกหลอนใจ เก็บเอาไปฝันจนมันติดตา
ไม่ทำให้ลืมเธอ
แต่เธอดูเย็นชาคนธรรมดาเริ่มอ่อนใจ
เกิดความทุกข์ขึ้นทันใดเมื่อได้ใกล้ชิดเธอ
แต่ว่าคนธรรมดาในเวลานี้จำต้องเอ่ย
จำต้องเผยความในใจให้เธอรู้
อยากจะมีความทรงจำ จากความเจ็บช้ำก็ยังดี
ก็เพราะมันคือวิธี จดจำภาพเธอไปแสนนาน
ปล่อยให้เธอหลอกหลอนใจ เก็บเอาไปฝันจนมันติดตา
ไม่ทำให้ลืมเธอ
แต่เธอดูเย็นชาคนธรรมดาเริ่มอ่อนใจ
เกิดความทุกข์ขึ้นทันใดเมื่อได้ใกล้ชิดเธอ
แต่ว่าคนธรรมดาในเวลานี้จำต้องเอ่ย
จำต้องเผยความในใจให้เธอรู้
อยากจะมีความทรงจำ จากความเจ็บช้ำก็ยังดี
ก็เพราะมันคือวิธี จดจำภาพเธอไปแสนนาน
ปล่อยให้เธอหลอกหลอนใจ เก็บเอาไปฝันจนมันติดตา
ไม่ทำให้ลืมเธอ
อยากจะมีความทรงจำ จากความเจ็บช้ำก็ยังดี
ก็เพราะมันคือวิธี จดจำภาพเธอไปแสนนาน
ปล่อยให้เธอหลอกหลอนใจ เก็บเอาไปฝันจนมันติดตา
ไม่ทำให้ลืมเธอ