ฉันเดินมาไกลได้เท่านี้
ฉันคงต้องหยุดอยู่ตรงนี้
ตรงที่ความรักเริ่มจาง
ตรงที่ใจฉันเริ่มชา
เหมือนเธอยังอยากมีกันไว้
ให้ปรนนิบัติและรับใช้
ตามอารมณ์ของเธอ
ตามที่ใจเธอต้องการ
ฉันก็ไม่รู้ในใจของเธอฉันมีความหมายแค่เพียงใด
ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอจะมองว่าฉันเป็นใคร
เป็นคนรักหรือคนใช้
เธอมองฉันเป็นตัวอะไร
ฉันก็ไม่รู้ในใจของเธอฉันมีความหมายแค่เพียงใด
ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอจะมองว่าฉันเป็นใคร
เป็นคนรักหรือคนใช้
เธอมองฉันเป็นตัวอะไร
หัวใจมันเหนื่อยและอ่อนล้า
หัวใจมันเจ็บเกินรับไหว
กับอารมณ์ของเธอ
บีบบังคับฉันเรื่อยไป
เป็นคนรักหรือคนใช้
เธอมองฉันเป็นตัวอะไร
ฉันก็ไม่รู้ในใจของเธอฉันมีความหมายแค่เพียงใด
ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอจะมองว่าฉันเป็นใคร
เป็นคนรักหรือคนใช้ เธอมองฉันเป็นตัวอะไร
ฉันเดินมาไกลได้เท่านี้
ฉันคงต้องจบลงแค่นี้
กับคำถามที่ค้างคา
ว่าตัวฉันนั้นเป็นใครช่วยบอกที