คิดถึงวัยเด็กตอนที่ยังฉันยังตัวเล็กอยู่
ไม่ต้องรับรู้เรื่องราวที่มันหนักใจ
เล่นหนุกซุกซนตามประสาของวัย
พอโตเป็นใหญ่อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง
ตื่นมาหัวเช้าพร้อมเสียงฉาวๆ ของแม่
นั่งจิบกาแฟเปิดแลโดเรม่อน
เกราะเพชรเจ็ดสีขาดไม่ได้สักตอน
พออากาศเริ่มร้อน ไปโดดคลองกับโหม๋เพื่อนๆ
หนุกตามประสาบ้านๆ วัยเด็กหรอยจ้านบายใจ
ตอนโตเป็นผู้ใหญ่เรื่องไม่บายใจ มันมากมายเหลือเกิน
คิดถึงวัยเด็กตอนอินเตอร์เน็ตยังเข้าไม่ถึง
คิดถึงท้องทุ่งที่เคยซ่อนปลากัด
คิดถึงลูกขลบ ปืนขึ้นไปกินทุกวัน
เป่ากบแข่งกัน ดีดลูกแก้วแล้วไปโดดคลอง
เดินลัดตัดท่อง เห็นน้ำในหนองมีฟองปลากัด
ว่ามันหรอยหนัดซ่อนปลากัดเพื่อเอามาขบ
ไปตัดปางนู เข้าป่าไปยิงนก
เสียงลูกหินมันตก พลัดใส่หัวเพื่อนร้องฉาวเทือน
วัยเด็กผ่านไป โตเป็นผู้ใหญ่ต้องสู้ต้องทน
ต้องพบกับคนไม่จริงใจ หลายพันปัญหา
มีเรื่องให้คิดชีวิตไม่สุข ไม่หนุกเหมือนตอนเด็ก
พบแต่คนซอกแซก ล็อกแล็ก หลายใจ
หนุกตามประสาบ้านๆ วัยเด็กหรอยจ้านบายใจ
ตอนโตเป็นผู้ใหญ่เรื่องไม่บายใจ มันมากมายเหลือเกิน
คิดถึงวัยเด็กตอนอินเตอร์เน็ตยังเข้าไม่ถึง
คิดถึงท้องทุ่งที่เคยซ่อนปลากัด
คิดถึงลูกขลบ ปืนขึ้นไปกินทุกวัน
เป่ากบแข่งกัน ดีดลูกแก้วแล้วไปโดดคลอง
หนุกตามประสาบ้านๆ วัยเด็กหรอยจ้านบายใจ
ตอนโตเป็นผู้ใหญ่เรื่องไม่บายใจ มันมากมายเหลือเกิน
คิดถึงวัยเด็กตอนอินเตอร์เน็ตยังเข้าไม่ถึง
คิดถึงท้องทุ่งที่เคยซ่อนปลากัด
คิดถึงลูกขลบ ปืนขึ้นไปกินทุกวัน
เป่ากบแข่งกัน ดีดลูกแก้วแล้วไปโดดคลอง
คิดถึงวัยเด็กตอนอินเตอร์เน็ตยังเข้าไม่ถึง
คิดถึงท้องทุ่งที่เคยซ่อนปลากัด
คิดถึงลูกขลบ ปืนขึ้นไปกินทุกวัน
เป่ากบแข่งกัน ดีดลูกแก้วแล้วไปโดดคลอง
วัยเด็กผ่านไป โตเป็นผู้ใหญ่ต้องสู้ต้องทน
ต้องพบกับคนไม่จริงใจ หลายพันปัญหา
มีเรื่องให้คิดชีวิตไม่สุข ไม่หนุกเหมือนตอนเด็ก
พบแต่คนซอกแซก ล็อกแล็ก หลายใจ