ห่างกันไกลจนสุดตา สุดขอบฟ้าที่แสนไกล
เธอจากไปรู้ไหมฉันคิดถึง
ฝากให้ลมช่วยพัดพา วอนฝากดาวทุกค่ำคืน
ให้เธอได้รู้ว่ายังมีคนค่อยห่วงใย
แม้ว่าเธอจากไปจิตใจยังคงโหยหา
ยังภาวนาให้เธอกลับคืน
กลับคืนมาตรงนี้ อย่าทิ้งให้ฉันต้องกล่ำกลืน
ทนฝืนคิดถึงเธออยู่อย่างนี้
ก็มันคิดถึงเธอแทบขาดใจ
มันคิดถึงอีตายแล้วรู้ม้ายล่ะคนดี
ได้แต่คอยนับวัน นั่งนับปี
เมื่อไรละคนดี ต่อใดละคนดีอีหลบมา
กลับคืนมาตรงนี้ อย่าทิ้งให้ฉันต้องกล่ำกลืน
ทนฝืนคิดถึงเธออยู่อย่างนี้
ก็มันคิดถึงเธอแทบขาดใจ
มันคิดถึงอีตายแล้วรู้ม้ายล่ะคนดี
ได้แต่คอยนับวัน นั่งนับปี
เมื่อไรละคนดี ต่อใดละคนดีอีหลบมา
ได้แต่คิดถึงอยู่อย่างนี้
คิดถึงอีตายแล้วนิรู้ม้ายเธอ