ฟ้ามืดลงความอ้างว้างก็พลันคืบคลานเข้ามา
เปิดไฟทุกดวง ก็ยังไม่พอให้ใจผ่อนคลาย
ยังคงเก็บภาพของเธอ จืดจางยังไงกอดไว้ข้างกายฉัน
ภาวนาให้ความทรงจำ ปวดร้าวลบเลือนมลาย
หายไป จากนี้
วันคืนที่เป็นของเรา ผ่านมาให้จำในคืนที่เงียบเหงา
เวลาที่มันล่วงเลย ทิ่มแทงให้ใจดวงนี้ ยิ่งปวดร้าว
นาฬิกายังคงหมุนไป บอกเตือนเมื่อไรคืนนี้จะเช้า
เพราะว่าดวงดาวคงไม่เข้าใจ
ทำไมแสงจันทร์ ยิ่งทำให้ฉันเหน็บหนาว
อ่อนแอ อ่อนไหว ทำอย่างไรไม่รู้จริงๆ
คืนนี้ อาจถึงตาย ถ้าไม่มีสักคนข้างกาย
ทำอย่างไร ให้หลับไหล
ให้ผ่านคืนนี้ที่แสนจะเลวร้าย
ต้องทำอย่างไร ฉันจึงจะผ่านไป
วันคืนที่เป็นของเรา ผ่านมาให้จำในคืนที่เงียบเหงา
เวลาที่มันล่วงเลย ทิ่มแทงให้ใจดวงนี้ ยิ่งปวดร้าว
นาฬิกายังคงหมุนไป บอกเตือนเมื่อไรคืนนี้จะเช้า
เพราะว่าดวงดาวคงไม่เข้าใจ
ทำไมแสงจันทร์ ยิ่งทำให้ฉันเหน็บหนาว
อ่อนแอ อ่อนไหว ทำอย่างไรไม่รู้จริงๆ
คืนนี้ อาจถึงตาย ถ้าไม่มีสักคนข้างกาย
ทำอย่างไร ให้หลับไหล
ให้ผ่านคืนนี้ที่แสนจะเลวร้าย
ต้องทำอย่างไร ฉันจึงจะผ่านไป
อ่อนแอ อ่อนไหว ทำอย่างไรไม่รู้จริงๆ
คืนนี้ อาจถึงตาย ถ้าไม่มีสักคนข้างกาย
ทำอย่างไร ให้หลับไหล
ให้ผ่านคืนนี้ที่แสนจะเลวร้าย
ต้องทำอย่างไร ฉันจึงจะผ่านไป