ฉันโดนซัดจนล้มบาดแผลเต็มกาย
เศร้าแค่ไหนก็เหมือนว่ามันต้องหาย
ฉันต้องล้มกี่ครั้ง ต้องลุกกี่ครั้ง ใครจะช่วยได้
ฉันต้องโดนกว่านี้ หรือจบลงแค่นี้ ใครมีวิธีบอกไหม
ชีวิตจริงไม่มีอยู่ในตำรา
ถ้าอยากหาคำตอบ สุดท้ายก็อยู่ที่ใจ
ไม่มีหรอกใครมาสอน ไม่มีอะไรอย่างนั้น
มีเพียงตัวฉันที่มันขีดเขียนเส้นทางชีวิตตัวเองต่อไป
ไม่มีใครหน้าไหน มาสั่งให้ทำทั้งนั้น
ไม่มีหนังสือคู่มือเล่มไหน ต้องอ่านใจตัวเอง
จำเอาไว้ กูต้องไม่ตาย
ในวังวน เกิดแก่เจ็บและตาย
มันคือนวนิยายที่ยาวที่สุดในโลก
อาจบาดเจ็บเจียงตายแต่เราก็ยังไม่ตาย
ยังหายใจอยู่บนโลก
ชีวิตจริงไม่มีอยู่ในตำรา
ถ้าอยากหาคำตอบ สุดท้ายก็อยู่ที่ใจ
ไม่มีหรอกใครมาสอน ไม่มีอะไรอย่างนั้น
มีเพียงตัวฉันที่มันขีดเขียนเส้นทางชีวิตตัวเองต่อไป
ไม่มีใครหน้าไหน มาสั่งให้ทำทั้งนั้น
ไม่มีหนังสือคู่มือเล่มไหน ต้องอ่านใจตัวเอง
จำเอาไว้
ทุกชีวิตย่อมมีบาดแผลหัวใจ
เชื่อจริงไหม ว่าถ้าอ่อนแอก็แพ้ไป
ถ้าวันนี้เรายังมีลมหายใจ
จำเอาไว้ ว่าแผลมันไกลหัวใจ
เกิดแก่เจ็บและตาย
มันคือนวนิยายที่ยาวที่สุดในโลก
อาจบาดเจ็บเจียงตายแต่เราก็ยังไม่ตาย
ยังหายใจอยู่บนโลก ใช่
ไม่มีหรอกใครมาสอน ไม่มีอะไรอย่างนั้น
มีเพียงตัวฉันที่มันขีดเขียนเส้นทางชีวิตตัวเองต่อไป
ไม่มีใครหน้าไหน มาสั่งให้ทำทั้งนั้น
ไม่มีหนังสือคู่มือเล่มไหน ต้องอ่านใจตัวเอง
จำเอาไว้
ว่าไม่มีหรอกใครหน้าไหน มาสั่งให้ทำทั้งนั้น
ไม่มีหนังสือคู่มือเล่มไหน ต้องอ่านใจตัวเอง
จำเอาไว้ กูยังไม่ตาย