ฉันผ่านมาเนิ่นนาน
จนฉันนั้นลืมวันวานเวลาที่เราทั้งสอง เคยรักกัน
มันยังไม่ใช่เธอ
เกือบลืมหมดเเล้วเกือบจะไม่คิดอะไรทั้งนั้น จนได้เจอ
เวลามันผ่านมานานตอนเธออยากจะลาจะลืมเธอไปก็ไม่อาจ
จนเวลาทำบางสิ่งมันจาง
คำพูดไม่กี่พยางค์ กำลังจะลืมให้ขาด
จนได้เจอกับเธออีกครั้ง กับคนที่คิดว่าจะไม่ได้เจออีกเเล้ว
ตั้งเเต่เธอไปฉันเจอเเต่ความผิดหวัง
จนได้เห็นเธอข้างกายดวงดาวดวงเดิมพร่างพราย
คำพูดในหัวมากมายเเต่ให้พูดคงยากไป
ปล่อยเธอก้าวเดินไปเเกล้งว่าลืมทุกฉากทุกตอน
ทั้งที่มันยังคิดถึงจนไม่รู้หลับรู้นอน
ฉันเขียนให้เธอทุกกาพย์ทุกกลอน
ฉันไม่เคยจะทิ้งทุกอย่างเเละตามหาเธอทุกคอน
ยังคงเจ็บเเละไม่ลืมเเละมันทำมันให้ซึมมันทุกคืนวันมะรืนยังไม่ลืม
เเละมันยังมีเเค่มึงเธอเพียงคนเดียวที่ใจมอบให้
ก่อนที่ร่างกายจะมอดไหม้ กูไม่ลืมก็ได้
ภาวนา ที่วันเวลามันเดินมาไกล
จนจะจำเรื่องในวันนั้นเเทบจะไม่ออก
เเต่ฉันไม่เข้าใจ ว่าในวันนี้
พึ่งจะเจอเธอคนเดิมทำอย่างไรใจก็ไม่ตอบ
เพราะว่าร่างกายมันไม่ยอมขยับ
อยากจะกุมมือเธอเข้ามาจับ
มีอีกมากมายที่ฉันจะพูด
Aye wannabe my dream come to
เป็นอะไรไม่รู้ เป็นเธอก็คงจะรู้
เพราะว่าเรารู้จักกันดีที่สุด
ตอนนี้ฉันก็กลับกลายเป็น VEZEU$
คิดถึงฉันรึเปล่า
เเต่เธอก็ไม่จำเป็นต้องตอบ
เรื่องมันไม่สำคัญ
เเค่เจอกัน ก็พอ ฉันได้เจอ
ฉันผ่านมาเนิ่นนาน
จนฉันนั้นลืมวันวานเวลาที่เราทั้งสอง เคยรักกัน
มันยังไม่ใช่เธอ
เกือบลืมหมดเเล้วเกือบจะไม่คิดอะไรทั้งนั้น จนได้เจอ
จนเรามาเจอกัน ทำไมมันชังกันไปเลยเพราะมัน
ทำใจเธอพังทั้งที่เคยรู้กัน ไม่จริง
ฉันอยากจะมองอีกทีกับกาลเวลาที่มี
ค้นพบเพื่อหาวิธีให้มันมลาย หาย ไป
เเค่ทำนายที่จะตาย เเค่เดียวดายเเค่นั้นเอง
ห้องนอนที่เคยมีเธอ
มันคงไม่มีรีเทิร์น Yeah
เรื่องเราที่เคยดีกัน ตอนนี้มันไม่มีเธอ
ขอโทษนะที่ไม่ค่อยมีเวลา
ไม่ได้ตั้งใจที่จะยื้อเธอกลับมา
ไม่ต้องไปสนหรอกคำที่เคยสัญญา
รับรองได้เลยว่าไม่มีทางกลับมา
มันก็คงจะดีพอถ้าหากว่าเราเข้าใจกัน
เธอบอกขอพอขอไม่ไปต่อ
เพราะเธอไม่ไหวที่จะรอ
ทำงานทุกวันไม่เว้นวันจันทร์
พักผ่อนกลางวันถึงวันศุกร์
หักโหมร่างกายทุรนทุราย
ว่าต้องรีบทำให้สำเร็จ
เเต่ไม่ทันไรความฝันที่วาดก็ต้องเก็บ
ความรักของเราคงต้องพอ
ขอโทษจริงๆ ที่ทำได้เพียงเเค่ให้รอ Aye aye