อย่างเดียวที่รู้คือกูต้องไป จะอยู่ทำไมเมื่อเขาไม่รัก
ถึงเวลาที่ต้องพอสักที ก็ลาก่อนคนดีให้ต่างคนต่างไป
พูดออกมาสิ่งที่ค้างคาใจ และฉันผิดตรงไหนอะไรที่ว่าไม่ดี
หรือเบื่อขี้หน้าก็ว่าไปซิ ก็ฉันมันบ้าฐานะไม่ดี
มีมาสด้าแต่เธอบ้าแรมโบกินี่
เธอจะได้อย่างที่เธอฝัน แต่ว่าคนนั้นน่ะไม่ใช่พี่
ก็คงไม่บ้าขายขี้หน้าไปขอแต่ง
ก็ทั้งชีวิตฉันมีแต่ควย ถึงดวงซวยยังยิ้มแฉ่ง
เธอจะจากไปทำใจเราให้แข็งแกร่ง อย่าไปโกรธเคืองเขา
จะไม่เอาอะไรจากเธอสักกอย่าง
แม้แต่เสี้ยวความรักหรือความสงสาร
สิ่งที่มาจากเธอฉันไม่ต้องการ
อยากให้เป็นเหมือนเดิมคงไม่มีทาง
ใบหน้าฉันเป็นสุขแต่ว่าทุกข์ทางใจ
ถ้าจะไปไม่ต้องมามองก็ไม่ต้องการอีกต่อไป
จะยอมรับมันถ้ายืนยันว่าจะไป
จะไม่ว่ากันฉันนั้นอยู่คนเดียวได้
ก็ผิดที่ใจง่ายฉันหัวใจเจ็บช้ำ สนิทกับคนง่ายไปรักคนใจดำ
ที่อ้างกล่าวมาเชื่อได้กี่คำ เธอจะเจ็บเหมือนกันไอ้กูนั้นอยากจะขำ
โทษใครไม่ได้ทำตัวเองทั้งนั้น คำสัญญาอะไรมันคงไม่สำคัญ
เธอต้องการความสุขขณะที่มีชีวิตอยู่ ฉันเป็นนาฬิกาปลุกใครก็ต่างรำคาญกู
อย่างเดียวที่รู้คือกูต้องไป จะอยู่ทำไมเมื่อเขาไม่รัก
จะไม่เอาอะไรจากเธอสักกอย่าง
แม้แต่เสี้ยวความรักหรือความสงสาร
สิ่งที่มาจากเธอฉันไม่ต้องการ
อยากให้เป็นเหมือนเดิมคงไม่มีทาง
ใบหน้าฉันเป็นสุขแต่ว่าทุกข์ทางใจ
ถ้าจะไปไม่ต้องมามองก็ไม่ต้องการอีกต่อไป
จะยอมรับมันถ้ายืนยันว่าจะไป
จะไม่ว่ากันฉันนั้นอยู่คนเดียวได้
อย่างเดียวที่รู้คือกูต้องไป จะอยู่ทำไมเมื่อเขาไม่รัก
ก็คงไม่บ้าขายขี้หน้าไปขอแต่ง
ก็ทั้งชีวิตฉันมีแต่ควย ถึงดวงซวยยังยิ้มแฉ่ง
เธอจะจากไปทำใจเราให้แข็งแกร่ง อย่าไปโกรธเคืองเขา
จะไม่เอาอะไรจากเธอสักกอย่าง
แม้แต่เสี้ยวความรักหรือความสงสาร
สิ่งที่มาจากเธอฉันไม่ต้องการ
อยากให้เป็นเหมือนเดิมคงไม่มีทาง
ใบหน้าฉันเป็นสุขแต่ว่าทุกข์ทางใจ
ถ้าจะไปไม่ต้องมามองก็ไม่ต้องการอีกต่อไป
จะยอมรับมันถ้ายืนยันว่าจะไป
จะไม่ว่ากันฉันนั้นอยู่คนเดียวได้
จะไม่เอาอะไรจากเธอสักกอย่าง
แม้แต่เสี้ยวความรักหรือความสงสาร
สิ่งที่มาจากเธอฉันไม่ต้องการ
อยากให้เป็นเหมือนเดิมคงไม่มีทาง
ใบหน้าฉันเป็นสุขแต่ว่าทุกข์ทางใจ
ถ้าจะไปไม่ต้องมามองก็ไม่ต้องการอีกต่อไป
จะยอมรับมันถ้ายืนยันว่าจะไป
จะไม่ว่ากันฉันนั้นอยู่คนเดียวได้
อย่างเดียวที่รู้คือกูต้องไป จะอยู่ทำไมเมื่อเขาไม่รัก