ลืมได้ไหมที่พูดว่ารักวันนั้น
ไม่ได้คิดจะทำให้ว้าวุ่นใจ
แต่ในวันนั้นฉันมองดูเธอสวยจนเผลอไป
มันไม่ได้ทันจะห้ามใจ
ดันไปมองเห็นภาพเธอเป็นคนรัก
จินตนาการไปจนไกลแสนไกล
จนใจรุ่มร้อนและลืมว่าเรา นั้นเป็นแค่ใคร
จะว่าอะไรไหม ถ้าหากว่าฉัน
ขอร้อง ว่าอย่าไปบอกใคร
แค่คิดก็บ้าและอาย จะละลาละลาละลาย
เก็บความรักนี้ไว้ข้างใน ถึงแม้ว่าความจริงในใจ
จะขาดใจตายอยู่แล้ว แค่ได้ยืนอยู่ใกล้
ไม่รู้จะทนอย่างนี้ได้อีกนานเท่าไร
บังคับตัวเองว่า ไม่นะ อย่าคิดนะ อย่าหวังสูงไป
แต่แค่เธอยิ้มฉันก็ลืมโลกไป
อยากลองทำอย่างผู้ร้ายในละครสักที
ฉุดเธอมากอดอย่างนี้ ไม่ให้เธอหายใจ
ให้เป็นของฉันคนเดียวตลอดไป
แต่คงไม่มีผู้ร้ายที่ไหน
จะได้หัวใจของเธอไปครอง
คงต้องยั้งหัวใจให้มากกว่านั้น
ต้องประมาณตนเอง ว่าเป็นเช่นไร
และในพรุ่งนี้สัญญาว่าจะหายไป ให้ไกล
แต่ว่ายังไง วอนเธอฟังฉัน
ขอร้องว่าอย่าไปบอกใคร
แค่คิดก็บ้าและอาย จะละลาละลาละลาย
เก็บความรักนี้ไว้ข้างใน ถึงแม้ว่าความจริงในใจ
จะขาดใจตายอยู่แล้ว แค่ได้ยืนอยู่ใกล้
ไม่รู้จะทนอย่างนี้ได้อีกนานเท่าไร
บังคับตัวเองว่า ไม่นะ อย่าคิดนะ อย่าหวังสูงไป
แต่แค่เธอยิ้มฉันก็ลืมโลกไป
อยากลองทำอย่างผู้ร้ายในละครสักที
ฉุดเธอมากอดอย่างนี้ ไม่ให้เธอหายใจ
ให้เป็นของฉันคนเดียวตลอดไป
แต่คงไม่มีผู้ร้ายที่ไหน
จะได้หัวใจของเธอไปครอง
ขอร้องว่าอย่าไปบอกใคร
แค่คิดก็บ้าและอาย จะละลาละลาละลาย
เก็บความรักนี้ไว้ข้างใน ถึงแม้ว่าความจริงในใจ
จะขาดใจตายอยู่แล้ว แค่ได้ยืนอยู่ใกล้
ไม่รู้จะทนอย่างนี้ได้อีกนานเท่าไร
บังคับตัวเองว่า ไม่นะ อย่าคิดนะ อย่าหวังสูงไป
แต่แค่เธอยิ้มฉันก็ลืมโลกไป
อยากลองทำอย่างผู้ร้ายในละครสักที
ฉุดเธอมากอดอย่างนี้ ไม่ให้เธอหายใจ
ให้เป็นของฉันคนเดียวตลอดไป
แต่คงไม่มีผู้ร้ายที่ไหน
จะได้หัวใจของเธอไปครอง