เสื้อสีดำใส่ไว้อาลัย ให้เธอที่จากฉันไป
กะใส่แค่วันจันทร์ จนถึงเมื่อวันอังคารก็ยังไม่ถอด
พุธยังชุดเดิม ทำไมไม่ลืมไม่เริ่มต้นใหม่
ใส่แต่เสื้อสีดำไปถึงเมื่อไหร่ วันนี้วันพฤหัส
ภาพยิ่งชัดว่า ฉันยังรักยังลืมไม่ได้
อาจไม่ถึงตาย ถึงตาย
เพียงมันไม่ง่าย ไม่ง่ายขนาดนั้น
เธออยู่ทุกครั้งที่หลับตา
วันศุกร์ก็ทุกข์แม้ออกไป เที่ยวเหมือนอย่างใครเขาทำกัน
วันเสาร์ก็เศร้า ก็ใจมันเหงาเมื่อเธอไม่อยู่
ยิ่งวันอาทิตย์ยิ่งคิดถึง ฉันเลยได้รู้ซึ้ง
ถ้าขาดเธอไปไม่ไหวเธอกลับมา พอทีไว้ทุกข์ในชุดสีดำ
ใส่แต่เสื้อสีดำไปถึงเมื่อไหร่ วันนี้วันพฤหัส
ภาพยิ่งชัดว่า ฉันยังรักยังลืมไม่ได้
อาจไม่ถึงตาย ถึงตาย
เพียงมันไม่ง่าย ไม่ง่ายขนาดนั้น
เธออยู่ทุกครั้งที่หลับตา
วันศุกร์ก็ทุกข์แม้ออกไป เที่ยวเหมือนอย่างใครเขาทำกัน
วันเสาร์ก็เศร้า ก็ใจมันเหงาเมื่อเธอไม่อยู่
ยิ่งวันอาทิตย์ยิ่งคิดถึง ฉันเลยได้รู้ซึ้ง
ถ้าขาดเธอไปไม่ไหวเธอกลับมา พอทีไว้ทุกข์ในชุดสีดำ
วันศุกร์ก็ทุกข์แม้ออกไป เที่ยวเหมือนอย่างใครเขาทำกัน
วันเสาร์ก็เศร้า ก็ใจมันเหงาเมื่อเธอไม่อยู่
ยิ่งวันอาทิตย์ยิ่งคิดถึง ฉันเลยได้รู้ซึ้ง
ถ้าขาดเธอไปไม่ไหวเธอกลับมา
วันศุกร์ก็ทุกข์แม้ออกไป เที่ยวเหมือนอย่างใครเขาทำกัน
วันเสาร์ก็เศร้า ก็ใจมันเหงาเมื่อเธอไม่อยู่
ยิ่งวันอาทิตย์ยิ่งคิดถึง ฉันเลยได้รู้ซึ้ง
ถ้าขาดเธอไปไม่ไหวเธอกลับมา พอทีไว้ทุกข์ในชุดสีดำ