ตะวันจะลาลับไป ท้องฟ้าเปลี่ยนสีดั่งปลายพู่กันที่วาดผ่าน
เมฆฟ้าสีครามจึงหม่นไป อะไรจะผ่านเข้ามา
สิ่งใดสิ่งไหนก็ไม่อาจทำให้แปรเปลี่ยน
จากคำสัญญาที่เอ่ยไว้
ฉันยังคงเฝ้ารออยู่เสมอ แม้วันคืนหมุนเวียนไปแค่ไหน
ต่อให้ดาราดับแสง ดวงจันทร์สิ้นแรงไร้แสงส่อง
ฉันยังคงรออยู่ที่เดิมไม่มีเปลี่ยน ต่อให้ทุกอย่างสลาย
ทุกสิ่งมลายไม่มีอยู่เหลือ ฉันยังคงคิดถึงเธออยู่
ราตรีล่วงเลยลับไป ฤดูเคลื่อนไหวดั่งท่วงทำนองที่เคลื่อนผ่าน
เมฆฟ้าสีครามจึงแปลกไป เนิ่นนานเท่าไหร่ที่รอ
รอคอยเรื่อยไปด้วยใจหวั่นไหว
ว่าเมื่อไหร่ที่เธอจะย้อนมาอีกครั้ง
ฉันยังคงเฝ้ารออยู่เสมอ แม้วันคืนหมุนเวียนไปแค่ไหน
ต่อให้ดาราดับแสง ดวงจันทร์สิ้นแรงไร้แสงส่อง
ฉันยังคงรออยู่ที่เดิมไม่มีเปลี่ยน ต่อให้ทุกอย่างสลาย
ทุกสิ่งมลายไม่มีอยู่เหลือ ฉันยังคงคิดถึงเธออยู่
และฉันยังคงหวั่นไหว ดวงใจละเมอถึงเธออยู่
เหมือนเมื่อคราวที่เรายังคงหลอมละลายด้วยรักที่เคียงคู่
ยังคงเฝ้าคอย ดวงใจเลื่อนลอยอีกนานแค่ไหนที่เธอจะย้อนคืน
ต่อให้ดาราดับแสง
ต่อให้ดาราดับแสง
ต่อให้ดาราดับแสง
ต่อให้ดาราดับแสง
ต่อให้ดาราดับแสง
ต่อให้ดาราดับแสง