ภาษาอ้ายตะต่อนยอน สำเนียงละอ่อนเวียงพิงค์
อู้จ๋าภาษากำเมือง เติบใหญ่จากแม่น้ำปิง
บ้านอ้ายมีดอยสูง มีนกยุงมาเดินดิน
อยากจะหื้อน้องหญิง มาเยือนถิ่นแดนล้านนา
อาจจะอู้บ่เข้าใจ เพราะภาษาไทยอ้ายบ่คล่อง
แค่อยากจะชมว่าอี่น้อง นี่น่าฮักแต้ๆ หนา
เธอเป็นคนที่ไหน หรือมาเชียงใหม่เป็นครั้งครา
เธอนั่งรถไฟมา จอดชานชลาหนใด
น้องงามสง่าเป็นศรี ดั่งนางเทพีมากลางไพร
น้องมาจากเมืองศิวิไล เอาความสดใสมาหนักหนา
จะขอเก็บเอาไว้ ซ่อนในหัวใจคนล้านนา
หากได้มาอีกครา ก็ขอหื้อมาเชียงใหม่
หื้อน้องฝากตัวไว้แม่กำปอง แล้วลองฝากใจตี้อ้ายนี้
สิ่งเดียวตี้อ้ายนั้นมีคือความหวังดีและห่วงใย
หากจะมาอีกคราหรือปีหน้าหรือปีไหน
หื้อน้องหู้เอาไว้ อ้ายจะสอนอู้กำเมือง
น้องงามสง่าเป็นศรี ดั่งนางเทพีมากลางไพร
น้องมาจากเมืองศิวิไล เอาความสดใสมาหนักหนา
จะขอเก็บเอาไว้ ซ่อนในหัวใจคนล้านนา
หากได้มาอีกครา ก็ขอหื้อมาเชียงใหม่
หื้อน้องฝากตัวไว้แม่กำปอง แล้วลองฝากใจตี้อ้ายนี้
สิ่งเดียวตี้อ้ายนั้นมีคือความหวังดีและห่วงใย
หากจะมาอีกคราหรือปีหน้าหรือปีไหน
หื้อน้องหู้เอาไว้ อ้ายจะสอนอู้กำเมือง
หากจะมาอีกคราหรือปีหน้าหรือปีไหน
หื้อน้องหู้เอาไว้ อ้ายจะสอนอู้กำเมือง