ที่ชอบหน้าหนาว ก็ตอนที่หนาวอุ่นกาย
เมื่อได้กอดเธออุ่นใจเสมอเมื่อตอนมีเธออยู่ข้างกาย
หน้าฝนก็หนาว เเต่ตอนที่หนาว ไม่มีเธอมาคอยชิดใกล้
ไปอยู่เมืองไกล รู้ไหมคนดีฉันคิดถึงเธอ
จากกันไปในที่ประหลาดเธอไปอยู่ถิ่นฐานไกล
ส่งเสียงแห่งความคิดถึงคงต้องใช้สิบสามไมค์
สัญญาณมันอันตทานความเจริญยังเข้าไม่ถึง
มีเพียงสลึงไม่ถึงบาทแล้วผมจะบินไปหาไง
นั่งเหม่อมองฟ้าอยู่ที่ปลายนา
เสียงลมกระทบหญ้าคือเสียงเธอที่กังวาล
หมู่ดาวที่ส่องประกายคือนัยน์ตาที่แพรวพราว
ไอดินที่คอยระเหยเหมือนกลิ่นน้ำหอมของเธอโชยมา
ชีวิตที่ไม่มีเธอคิดดูยังไงก็ไม่สนุก
แผ่นซีดีมีลายก็ย่อมสะดุด
ฝนสาดอีกสักพักก็คงต้องหยุด
ชินกับการที่มีเธอเหมือนกับสุนัขที่คู่กระดูก
ก็รู้เธอเด็ดเดี่ยวรักเดียวและเหนียวแน่น
ฉันก็จะไม่โอนเอนโลเลไม่เสี่ยวแล่น
เธออาจจะดูเข้มแข็งแต่ อรชรอ้อนแอ้น
รักมากกว่าน้ำอยู่ในสมุทรไม่เหมือนกับน้ำในเตี๋ยวแห้ง
เธอคือคนที่รักขอวอนคนดีอย่าโกรธกันนะ
ที่ไม่ได้มีเวลาไปหาเงินไม่ค่อยมี
เธอเองก็รู้ว่าบ้านพี่ฐานะไม่ค่อยดี
มือถือสัญญาณไม่ค่อยมี นะเธอ
ที่ชอบหน้าหนาว ก็ตอนที่หนาวอุ่นกาย
เมื่อได้กอดเธออุ่นใจเสมอเมื่อตอนมีเธออยู่ข้างกาย
หน้าฝนก็หนาว เเต่ตอนที่หนาว ไม่มีเธอมาคอยชิดใกล้
ไปอยู่เมืองไกล รู้ไหมคนดีฉันคิดถึงเธอ
คิดถึงอยู่ฟีลบ้านนา
เวลาตอนเช้าที่หนาว
ได้เคียงได้ใกล้ชิดสาว
คิดถึงทุกยามทุกคราว
ฉันช่างโชคดีเหลือเกิน
ที่ได้เธอ เป็นคู่ฉัน
ถึงดวงตะวันจะตกลาลับ
แต่ใจของฉันยังคงเดิม
แม้ตัวอยู่ห่างไกล ยิ่งนานเท่าไร
ในใจยิ่งคิดถึงเธอ
หนาวฉันหนาวจับใจ อยากอยู่ใกล้ๆ
สัญญาได้ไหมขอเธออยู่ทุกฤดูกาล
ที่ชอบหน้าหนาว ก็ตอนที่หนาวอุ่นกาย
เมื่อได้กอดเธออุ่นใจเสมอเมื่อตอนมีเธออยู่ข้างกาย
หน้าฝนก็หนาว เเต่ตอนที่หนาว ไม่มีเธอมาคอยชิดใกล้
ไปอยู่เมืองไกล รู้ไหมคนดีฉันคิดถึงเธอ
ที่ชอบหน้าหนาว ก็ตอนที่หนาวอุ่นกาย
เมื่อได้กอดเธออุ่นใจเสมอเมื่อตอนมีเธออยู่ข้างกาย
หน้าฝนก็หนาว เเต่ตอนที่หนาว ไม่มีเธอมาคอยชิดใกล้
ไปอยู่เมืองไกล รู้ไหมคนดีฉันคิดถึงเธอ