ใจของคนเรา มีเท่าๆ กัน
คือเนื้อก้อนหนึ่งที่มันช่างอ่อนไหว
แต่ใจนี้ของเรา จะไม่เหมือนใคร
ถ้าข้างในเข้มแข็งด้วยศรัทธา
แม้ฟ้าจะมืดมนสักเพียงไหน
พายุกระหน่ำมาสักเท่าไร
ตราบใดยังมีแสงในใจฉันต้องไป
บอกให้ฟ้าดินเป็นพยาน
ใจจะสู้จนสุดหนทาง
ใครหน้าไหนจะขัดจะขวาง
จะฝ่าฟันฟาดฟันให้รู้ไป
บอกให้ฟ้าดินเป็นพยาน
หากตัวฉันยังคงหายใจ
หนึ่งชีวิตต้องมีความหมาย
จะหยัดยืนท้าทาย ให้มันรู้ว่าเราเป็นใคร
มีแค่ดีเลว ในชีวิตคน
จงเลือกเอาอย่างที่ตนได้ตั้งใจ
ไปถึงปลายทาง ลงเอยเช่นไร
จะชั่วดีไม่มีใครหนีพ้นกรรม
แม้ฉันต้องเจ็บปวดสักเพียงไหน
แผลร้ายจะกัดกินสักเท่าไร
ตราบใดยังมีแสงในใจฉันต้องไป
บอกให้ฟ้าดินเป็นพยาน
ใจจะสู้จนสุดหนทาง
ใครหน้าไหนจะขัดจะขวาง
จะฝ่าฟันฟาดฟันให้รู้ไป
บอกให้ฟ้าดินเป็นพยาน
หากตัวฉันยังคงหายใจ
หนึ่งชีวิตต้องมีความหมาย
จะหยัดยืนท้าทาย ให้มันรู้ว่าเราเป็นใคร
ว่าเราเป็นใคร
ชั่วดีนั้นไม่อาจร่วมฟ้าเข้ามาจะสู้จะอยู่หรือไป
บอกให้ฟ้าดินเป็นพยาน
ไม่ว่าฉันต้องจบเช่นไร
หนึ่งชีวิตต้องมีความหมาย
จะหยัดยืนถึงนาทีสุดท้ายที่เราภูมิใจ