เนื้อเพลง นกกระจอก โดย พาโล

ถนนชีวิตที่กูลิขิต
สองแก้มอาจมีบ้างร่องรอยน้ำตา
ต้นทุนชีวิต ความฝันและศรัทธา
กูเดินมาด้วยสองขาดังเวทมนต์

ใครเขาดูถูกบางคนเหยียดหยาม
ตัดแข่งตัดขาพรรคพวกและเพื่อนพ้อง
ไม่สนคำขู่ไม่เสียดายของ
มึงถึงกูถึงใจถึงไปด้วยกัน

น้องเอยน้องเคยเจ็บปวดพี่เข้าใจ
ก็ใจแลกใจมันใช้ไม่ได้ในบางคน
พี่เองนั้นเคยบาดเจ็บและทุกข์ทน
แต่กูไม่สนถ้ากูไม่ชนกูก็จบ

น้องเอยน้องเคยอับจนหมดหนทาง
แต่แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์มีเสมอ
ยอมแพ้ง่ายๆ ก็คงไม่ได้เจอ
กับความสำเร็จของนกกระจอก ออกสร้างรัง

เหนื่อยก็พัก ใครไม่รักก็พอ
อย่าไปท้อใครไม่สนเดินคนละเส้นทาง
ต้นไม้สูงใหญ่เพียงแดดเพียงน้ำ
ใจเราเพียงสร้างกำลังใจให้ตน

มึงไหวหรือเปล่ามึงล้าใช่ไหม
มึงสู้ไม่ไหวแต่มึงก็ต้องทน
ฟังเสียงคนด่าไอ้บ้าไอ้จน
ก็กูจะทนกูจะทำกูไม่แคร์คำพูดใคร

มันคือรสชาติในชีวิต
ตราตรึงในความคิด
ต้องผิดหวังอีกกี่ครั้งอีกล้านครั้ง
เป็นธรรมดาชีวิตคน

ไม่อาจจะหลุดพ้น
ต้องสับสนต้องทุกข์ทนต้องอดทน
มึงลองมองย้อนทางผ่านมา
อาจเปื้อนคราบน้ำตา

ต้องเคยแพ้ต้องเคยพลั้งเคยพลาดพลั้ง
แต่กูจะเลือกทางเดินนี้
จุดหมายมึงต้องมี
สิ่งที่หวังคนที่หวังคนที่หวัง

น้องเอยน้องเคยเจ็บปวดพี่เข้าใจ
ก็ใจแลกใจมันใช้ไม่ได้ในบางคน
พี่เองนั้นเคยบาดเจ็บและทุกข์ทน
แต่กูไม่สนถ้ากูไม่ชนกูก็จบ

น้องเอ่ยน้องเคยอับจนหมดหนทาง
แต่แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์มีเสมอ
ยอมแพ้ง่ายๆ ก็คงไม่ได้เจอ
กับความสำเร็จของนกกระจอก ออกสร้างรัง