แสงจันทร์บนฟ้าสะท้อนลงเล นุ้ยนั่งไกวเปลริมเลข้องใจ
ทนนั่งยุงขบยังพอทนได้ ทนคนหลายใจไม่ไหวไม่เอา
ต้นพร้าวเอนไหวลมพัดใจเซ ความรักถูกเทลงเลลอยไกล
คนรักเป็นอื่นโดนคลื่นลูกใหญ่ พัดพาหายไปอยู่ไหนไม่รู้
ใจเธอเค็มดั่งน้ำทะเล
โซซัดโซเซเหมือนกับปลายพร้าว
ไปอยู่แค่ไหนไซรไม่หลบบ้าน ปีใหม่สงกรานต์น้องก็ไม่เห็นหน้า
ทำบุญเดือนสิบย่างงานลากพระ พ่อแม่คอยท่า ถามหาทุกวัน
ไปอยู่แค่ไหนไซรลืมน้องได้ พี่ลืมหาดทรายชายเลพลบค่ำ
เคยเดินจูงมือหยอกล้อเล่นกัน สัญญาไว้ยังจำ คำว่าพี่รักน้อง
หากได้ยินเสียงบินหลาร่ำร้อง
ให้คิดถึงน้องสาวเมืองปักษ์ใต้
สำเนียงขับขาน ถิ่นฐานเกิดกาย
บินหลาขี้ควายอย่าได้ลืมรัง
ใจเธอเค็มดั่งน้ำทะเล
โซซัดโซเซเหมือนกับปลายพร้าว
ไปอยู่แค่ไหนไซรไม่หลบบ้าน ปีใหม่สงกรานต์น้องก็ไม่เห็นหน้า
ทำบุญเดือนสิบย่างงานลากพระ พ่อแม่คอยท่า ถามหาทุกวัน
ไปอยู่แค่ไหนไซรลืมน้องได้ พี่ลืมหาดทรายชายเลพลบค่ำ
เคยเดินจูงมือหยอกล้อเล่นกัน สัญญาไว้ยังจำ
ไปอยู่แค่ไหนไซรไม่หลบบ้าน ปีใหม่สงกรานต์น้องก็ไม่เห็นหน้า
ทำบุญเดือนสิบย่างงานลากพระ พ่อแม่คอยท่า ถามหาทุกวัน
ไปอยู่แค่ไหนไซรลืมน้องได้ พี่ลืมหาดทรายชายเลพลบค่ำ
เคยเดินจูงมือหยอกล้อเล่นกัน สัญญาไว้ยังจำ คำว่าพี่รักน้อง
หากได้ยินเสียงบินหลาร่ำร้อง
ให้คิดถึงน้องสาวเมืองปักษ์ใต้
สำเนียงขับขาน ถิ่นฐานเกิดกาย
บินหลาขี้ควายอย่าได้ลืมรัง
สำเนียงขับขาน ถิ่นฐานเกิดกาย
บินหลาขี้ควายอย่าได้ลืมรัง