ไม่จำเป็นต้องรู้
ถ้ารู้แล้วใจต้องเจ็บซะเปล่า
หายใจเบาๆ ฝืนใจทนเอา
ถามเธอไปก็คงไม่ดี
เตือนตัวเองเอาไว้
จะรับความจริงได้ไหมที่มี
ก็รู้ว่ายังไม่มีวิธี
รับมือเตรียมกับความเสียใจ
บอกอะไร เชื่ออย่างนั้น
จะนกจะไม้ก็ต้องยอม
หลอกอะไรก็ต้องพร้อม
ด้วยความเต็มใจ
ทำได้อยู่แล้ว
แค่ยอมปิดตาข้างนึง
ไม่ต้องเข้าใจเรื่องราว
แม้ความเป็นจริงที่เจอ
เธอและเขามีอะไรในความสัมพันธ์
โง่งมต่อไปข้างเดียว
เหมือนได้ต่อเวลาช้ำแค่ข้ามวัน
จะแกล้งเป็นคนที่รู้ไม่ทัน
ถ้ามันทำให้ฉันไม่เสียเธอ
ไม่จำเป็นต้องคิด
ถ้าคิดแล้วทำให้ใจต้องสั่น
แค่ยังมีเธอ แม้เพียงบางวัน
ได้ครึ่งๆ กลางๆ ก็เอา
ยอมให้ใจสับสน
มันคล้ายว่าปนความช้ำและเหงา
ที่เหมือนตัวจริงได้เพียงชั่วคราว
ยื้อเวลาต่อไปแล้วกัน
บอกอะไร เชื่ออย่างนั้น
จะนกจะไม้ก็ต้องยอม
หลอกอะไรก็ต้องพร้อม
ด้วยความเต็มใจ
ทำได้อยู่แล้ว
แค่ยอมปิดตาข้างนึง
ไม่ต้องเข้าใจเรื่องราว
แม้ความเป็นจริงที่เจอ
เธอและเขามีอะไรในความสัมพันธ์
โง่งมต่อไปข้างเดียว
เหมือนได้ต่อเวลาช้ำแค่ข้ามวัน
จะแกล้งเป็นคนที่รู้ไม่ทัน
ถ้ามันทำให้ฉันไม่เสียเธอ
รู้ทั้งรู้ ใครที่ควรต้องพูดลา
แล้วทำไม ใจมันยังไม่กล้า
แค่ยอมปิดตาข้างนึง
ไม่ต้องเข้าใจเรื่องราว
แม้ความเป็นจริงที่เจอ
เธอและเขามีอะไรในความสัมพันธ์
โง่งมต่อไปข้างเดียว
เหมือนได้ต่อเวลาช้ำแค่ข้ามวัน
จะแกล้งเป็นคนที่รู้ไม่ทัน
ถ้ามันทำให้ฉันไม่เสียเธอ
ถ้าหากมันทำให้ฉัน ไม่เสียเธอ