โหย... หา...
แสงดวงดาว ล่องลอยวน
เคว้ง... คว้าง...
กางปีกสยาย ร่อนถลา
อยู่บนทางที่ยาวนาน
เฉดความเศร้ามันทรมาน
ปล่อยให้บิน ล่องรอคอย
อีกแค่ไหน
โอ... ฉันบินไม่ไหว
ก็ปีกของฉันล้าอ่อน
ก็ปีกของฉันนั้นหมดแรง
โอ... อยากจะหนีไป
แต่ปีกของฉันล้าอ่อน
ก็ปีกของฉันนั้นเปียกปอน
ด้วยน้ำตา
ล้า เดียวดาย ร่วงถลา..
แหลกสลาย
อยู่บนทางที่ยาวนาน
เฉดความเศร้ามันทรมาน
ปล่อยให้บิน ล่องรอคอย
อีกแค่ไหน
โอ... ฉันบินไม่ไหว
ก็ปีกของฉันล้าอ่อน
ก็ปีกของฉันนั้นหมดแรง
โอ... อยากจะหนีไป
แต่ปีกของฉันล้าอ่อน
ก็ปีกของฉันนั้นเปียกปอน
ด้วยน้ำตา
ไม่ไหว อยู่ใต้แสงดวงดาว
ขอบฟ้ายืดยาว