งานแต่งของน้อง พี่บ่าวฝากซองไปแล้วนะ
ไม่อยากจะไปเพราะรู้ตัวว่า คงกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ได้
นอนฟังเครื่องไฟ เสียงคนเข้าโห่กันฉาว
เขาให้ตัวเจ้าบ่าว หอมแก้มเจ้าสาวฉาวเทือน
ใจเหมือนอีขาด
เหมือนใครเอาดาบมาตัดหวิน
อยู่อยู่น้ำตาก็ไหลริน
อยากแทรกแผ่นดินเอาน่าหลบหนี
นอนฟังเครื่องไฟ
นี่ก็ใกล้เที่ยงคืนแล้วนี่
ส่งตัวบ่าวสาวเข้าห้องสุขขี
ส่วนตัวของพี่ชาดจี้หัวใจ
แน่นเหมือนฉัดโหนด เหมือนถูกลูกโทษนาทีสุดท้าย
ถูกหมัดน็อกสู้เขาไม่ได้ต้องนอนแพ้พ่ายอยู่กลางเวที
น้องคงมีสุขส่วนพี่นอนทุกข์หัวใจป่นปี้
แน่นเหมือนหวีเหนียดโดนเขาขยี้มันเจ็บมันจี้อยู่กลางหัวใจ
อยู่กันให้บาย จากใจพี่ชายที่ยังรักน้อง
มีรอยน้ำตาอยู่ที่มุมซอง ขอให้น้องโปรดจงเข้าใจ
จากใจดวงนี้จากคนเคยรักเคยใกล้
อยู่กันให้สบายนะทรามวัย จากใจพี่ชายที่ยังรักเธอ
แน่นเหมือนฉัดโหนด เหมือนถูกลูกโทษนาทีสุดท้าย
ถูกหมัดน็อกสู้เขาไม่ได้ต้องนอนแพ้พ่ายอยู่กลางเวที
น้องคงมีสุขส่วนพี่นอนทุกข์หัวใจป่นปี้
แน่นเหมือนหวีเหนียดโดนเขาขยี้มันเจ็บมันจี้อยู่กลางหัวใจ
อยู่กันให้บาย จากใจพี่ชายที่ยังรักน้อง
มีรอยน้ำตาอยู่ที่มุมซอง ขอให้น้องโปรดจงเข้าใจ
จากใจดวงนี้จากคนเคยรักเคยใกล้
อยู่กันให้สบายนะทรามวัย จากใจพี่ชายที่ยังรักเธอ