รักแท้จริงๆ มันควรจะเป็นยังไง
ฉันไม่เคยได้เจอกับความรักที่อุ่นใจ
หลายครั้งที่เคยได้ลองและพยายาม
แต่ก็ไม่เคยได้เข้าใจ
ต้องทรมานจนเมื่อไร
ชีวิตไม่มีความหมายเพราะได้แต่พบการบอกลา
เพราะฟ้าดินมันไม่เคยเป็นใจ
รักแท้อยู่ตรงไหนช่วยบอกที
ฟ้าดินได้โปรดจงปราณี
ต้องเหงาใจอยู่อย่างนี้ฉันอยู่ไม่ไหว
ทุกครั้งที่รอคอยใครสักคนเข้ามา
ฉันก็ภาวนาว่าคือรักครั้งสุดท้าย
ฉันนั้นทุ่มเทให้ไปหมดใจและกาย
แต่ก็ไม่เคยได้กลับมา
จุดจบนั้นคือรอยน้ำตา
ชีวิตไร้ซึ่งความหมายเพราะได้แต่พบการจากลา
เพราะฟ้าดินมันไม่เคยเป็นใจ
รักแท้อยู่ตรงไหนช่วยบอกที
ฟ้าดินได้โปรดจงปราณี
ต้องเหงาใจอยู่อย่างนี้ฉันอยู่ไม่ไหว
เพียงใครสักคนที่จะเข้ามาเพื่อจะหยุด
หยุดความเสียใจให้มันหายไปไปตลอด
ฉันจริงจังมากมายเท่าไร
แต่เสียใจจนมันเอือมระอา
อยู่แห่งหนใดสุดขอบฟ้าไกลในที่สุด
หากได้พบเจอกี่หยดน้ำตาฉันจะยอม
แต่ขอให้มันเป็นรักที่ดี
อย่างที่ทั้งฉันและเธอไม่เคยได้พบเจอ
เพราะฟ้าดินมันไม่เคยเป็นใจ (ยังคงเฝ้ารอ)
รักแท้อยู่ตรงไหนช่วยบอกที
ฟ้าดินได้โปรดจงปราณี (ปลดปล่อยฉันที)
ต้องเหงาใจอยู่อย่างนี้ฉันอยู่ไม่ไหว