เมื่อดวงตะวันลาลับไปจากฟ้า
เมื่อความมืดมาพร้อมลมเย็นและหนาว
เมื่อน้ำตาได้หลั่งริน
เมื่อต้องสูญสิ้นพ่อผู้เป็นดั่งร่มเงา
เมื่อหัวใจของเรา เหมือนกำลังต้องพังทลาย
แต่ดวงตะวันใช่ลาแล้วลับเลย
พ่อไม่เคยทิ้งให้เราเดียวดาย
ดั่งแสงเมื่อเริ่มวันใหม่
เสมือนว่ามีความรักจากที่แสนไกล
ใจเรารับรู้ได้ คล้ายกับที่ผ่านมา
ให้เรามองบนฟ้า เดินตามรอยเท้าพ่อ
เดินไปตามคำสอนที่พ่อบอกไว้
ให้พวกเรารักกัน
ช่วยซับน้ำตาให้กันเพื่อก้าวต่อไป
พ่อมองอยู่ไม่ไกลจากบนนั้น
แต่ดวงตะวันใช่ลาแล้วลับเลย
พ่อไม่เคยทิ้งให้เราเดียวดาย
ดั่งแสงเมื่อเริ่มวันใหม่
เสมือนว่ามีความรักจากที่แสนไกล
ใจเรารับรู้ได้ คล้ายกับที่ผ่านมา
ให้เรามองบนฟ้า เดินตามรอยเท้าพ่อ
เดินไปตามคำสอนที่พ่อบอกไว้
ให้พวกเรารักกัน
ช่วยซับน้ำตาให้กันเพื่อก้าวต่อไป
พ่อมองอยู่ไม่ไกลจากบนนั้น
ให้เรามองบนฟ้า เดินตามรอยเท้าพ่อ
เดินไปตามคำสอนที่พ่อบอกไว้
ให้พวกเรารักกัน
ช่วยซับน้ำตาให้กันเพื่อก้าวต่อไป
พ่อมองอยู่ไม่ไกลจากบนนั้น
ให้เรามองบนฟ้า เดินตามรอยเท้าพ่อ
เดินไปตามคำสอนที่พ่อบอกไว้
ให้พวกเรารักกัน
ช่วยซับน้ำตาให้กันเพื่อก้าวต่อไป
พ่อมองอยู่ไม่ไกลจากบนนั้น
ให้เรื่องราวเมื่อวันวาน
เหมือนเป็นเพียงความฝัน
พ่อจะอยู่บนนั้นเฝ้าดูเรา