อาทิตย์ลับฟ้า หมู่กาโผบินสู่รัง
แต่ตัวฉันยังระกำ ออกหากินตามเส้นทางฝัน
อยู่ในต่างเเดน พบเจอแต่การเหยียดหยัน
ทุกคืนวัน ต้องฝ่าฟัน โดยไร้คนเคียงข้างกาย
ผู้ชายเมืองหลวง หลอกลวงซ้ำยังย่ำยี
ได้ตัวแล้วไม่ใยดี มองเห็นเราเป็นแค่สิ่งของ
แค่อยากมีใคร ไม่ทำให้ใจหม่นหมอง
ถ้าล้มลง ช่วยประคอง ก้าวเดินในทางเดียวกัน
ไม่ต้องร่ำรวยเงินรวยทอง
หน้าตาก็ไม่ต้องหล่อ
แต่ขอให้ว่าวเข้าใจได้บ่
แม้เดินทางจากมาเเสนไกล
แต่ใจฉันยังฝันใฝ่
ถึงถิ่นที่ฉันเคยจากมา
มักสไตล์ไทบ้าน ผิวแทน หน้าคม
มักรอยยิ้มหวานๆ จริงใจ ซื่อตรง
มักคนหากินหมาน ดูแลครอบครัว
ทำอาหาร ชำนาญเรื่องครัว
ฮักนัก ฮักแท้ ฮักแพง
ขอผู้บ่าวไทบ้าน ตัวคล้ำ ดำแดด
มาเป็นห่วงเป็นใย ให้ใจ มีเเฮง
ไม่ว่าอยู่ถิ่นไหนคงไม่ต้องกลัว
หากมีเธอเป็นคนใกล้ตัว
ห้องเช่า หรือว่าเถียงนา ก็คือกัน
อ้อนวอนกับฟ้า เหตุใดฟ้าจึงนิ่งเฉย
รึว่าฟ้าจะละเลย จึงไม่ส่งเธอมาให้ฉัน
อยู่ตัวคนเดียว ในเมืองที่ต้องแข่งขัน
ขอเจอผู้ชายในฝัน ให้สมดังใจสักที
ไม่ต้องร่ำรวยเงินรวยทอง
หน้าตาก็ไม่ต้องหล่อ
แต่ขอให้ว่าวเข้าใจได้บ่
แม้เดินทางจากมาเเสนไกล
แต่ใจฉันยังฝันใฝ่
ถึงถิ่นที่ฉันเคยจากมา
มักสไตล์ไทบ้าน ผิวแทน หน้าคม
มักรอยยิ้มหวานๆ จริงใจ ซื่อตรง
มักคนหากินหมาน ดูแลครอบครัว
ทำอาหาร ชำนาญเรื่องครัว
ฮักนัก ฮักแท้ ฮักแพง
ขอผู้บ่าวไทบ้าน ตัวคล้ำ ดำแดด
มาเป็นห่วงเป็นใย ให้ใจ มีเเฮง
ไม่ว่าอยู่ถิ่นไหนคงไม่ต้องกลัว
หากมีเธอเป็นคนใกล้ตัว
ห้องเช่า หรือว่าเถียงนา ก็คือกัน
ไม่ต้องร่ำรวยเงินรวยทอง
หน้าตาก็ไม่ต้องหล่อ
แต่ขอให้ว่าวเข้าใจได้บ่
แม้เดินทางจากมาเเสนไกล
แต่ใจฉันยังฝันใฝ่
ถึงถิ่นที่ฉันเคยจากมา
มักสไตล์ไทบ้าน ผิวแทน หน้าคม
มักรอยยิ้มหวานๆ จริงใจ ซื่อตรง
มักคนหากินหมาน ดูแลครอบครัว
ทำอาหาร ชำนาญเรื่องครัว
ฮักนัก ฮักแท้ ฮักแพง
ขอผู้บ่าวไทบ้าน ตัวคล้ำ ดำแดด
มาเป็นห่วงเป็นใย ให้ใจ มีเเฮง
ไม่ว่าอยู่ถิ่นไหนคงไม่ต้องกลัว
หากมีเธอมาฮักมาหวง ออนซอนทั้งเช้าทั้งเย็น
คงจะมีแฮงใจสู้งานสู้ฝัน
อยู่ห้องเช่าหรือว่าเถียงนา ก็คือกัน