ไม่ได้เจอกันตั้งนาน
กี่วันมาแล้วที่เธอไปนะคนดี
ไม่เคยลืมเธอสักที
ทั้ง ๆที่เราอยู่กันไม่พบเจอ
เธออยู่ที่แห่งหนใด
เธอรู้บ้างไหมว่ามีใครคิดถึงเธอ
เฝ้ารอวัน ได้พบเจอ
ไม่ว่ากี่วันกี่คืนก็รอ
ไม่ว่าเธอทำอะไร
กินข้าวดูหนังฟังเพลงหรือเดินเที่ยว
ก็ทำมันอยู่คนเดียว
ไม่เคยจะเหลียวมองให้ใครสักคนเลย
พอมีรถวิ่งไปมา
มันก็พาลกลับมาคิดถึงเรื่องเธอ
หากได้พบกันหรือได้เจอ
คงไม่นอนละเมอถึงแต่เธอ
นานเท่าไรก็ยังเฝ้ารอ
รอเธอคนนี้และไม่คิดมีใคร
และไม่อยากให้เธอลืมไป
ไม่ว่ายังไงฉันคนนี้ก็ยังรอ
จะรอ รอ เธออยู่อย่างนี้
จะขอรักเธอคนดี
ไม่คิดจะมีหัวใจไปให้ใคร
จะรอ รอ เธอไม่หวั่นไหวก็
ก็เพราะเสียงเรียกในใจ
มันร้องว่าฉันนั้นมีแค่เธอ
จะรอเธอและไม่คิดเปลี่ยนไป
ไม่ว่ามันจะนานแค่ไหน
หัวใจที่เคยให้ไป
หมดทั้งใจก็มีแค่เธอ
นานเท่าไรก็ยังเฝ้ารอ
รอเธอคนนี้และไม่คิดมีใคร
และไม่อยากให้เธอลืมไป
ไม่ว่ายังไงฉันคนนี้ก็ยังรอ
จะรอ รอ เธออยู่อย่างนี้
จะขอรักเธอคนดี
ไม่คิดจะมีหัวใจไปให้ใคร
จะรอ รอ เธอไม่หวั่นไหวก็
ก็เพราะเสียงเรียกในใจ
มันร้องว่าฉันนั้นมีแค่เธอ
จะรอเธอและไม่คิดเปลี่ยนไป
ไม่ว่ามันจะนานแค่ไหน
หัวใจที่เคยให้ไป
หมดทั้งใจก็มีแค่เธอ
จะรอ รอ เธออยู่อย่างนี้
จะขอรักเธอคนดี
ไม่คิดจะมีหัวใจไปให้ใคร
จะรอ รอ เธอไม่หวั่นไหวก็
ก็เพราะเสียงเรียกในใจ
มันร้องว่าฉันนั้นมีแค่เธอ
จะรอเธอและไม่คิดเปลี่ยนไป
ไม่ว่ามันจะนานแค่ไหน
หัวใจที่เคยให้ไป
หมดทั้งใจก็มีแค่เธอ