ตอนใจจะรัก ไม่เคยจะคิดเรื่องใด
ใครเตือนใครพูดยังไง ก็ไม่แคร์ ก็ไม่สน
เหมือนโดนมนต์ขลัง เหมือนหลงอยู่ในภวังค์
คนเดียวที่ฉันนั้นฟัง ก็มีแต่เธอแค่เท่านั้น
ดุจดั่งฝุ่นผง ลอยคลุ้งจนดูน่ากลัว
หลงใหลหน้ามืดตามัว จนมองอะไรแทบไม่เห็น
กว่าจะเจอเธอ รู้ไหมว่าอยากลำเค็ญ
แต่ทำไมยังไม่ได้เป็น คนที่เธอนั้นใฝ่ฝัน
รู้ตัวตอนสาย ว่ารักที่ได้ของปลอม
ฉันได้แค่รักจำลอง ที่เธอเอาไว้ใช้หลอกฝัน
เข้าใจว่าฉัน นั้นรักเธอมากเกินไป
แค่คิดว่าให้อะไรก็จะได้คืนมาอย่างนั้น
อ่อนใจเหลือเกิน เหนื่อยกับทางที่เลือกเดิน
ทำไมฉันต้องเผชิญมันคนเดียว
ทั้งที่ใจเลือกเธอ ก็นึกว่าเธอจะเลือกกัน
แต่เป็นฉันที่จริงใจแค่คนเดียว
ผิดเอง หลงตัวเองมากไป
คิดว่าโลกทั้งใบที่เธอให้เป็นของจริง
ผิดเอง แต่มันก็หน้าน้อยใจ
ทุกสิ่งที่ฉันให้ไป เธอโยนมันทิ้ง
แต่ก็ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวฉันกลับออกไปละ
เอาทุกอย่างคืนไปซะ เพราะมันปลอม
ฉันจะจำเอาไว้นะ แม้จะเจ็บจนมันล้า
แต่ก็เคยมีความสุขกับ รักจำลอง ของเธอ ของเธอ
(เป็นแค่รักปลอมๆ) ของเธอ ของเธอ
(เธอก็เป็นแค่เพียงแค่รักจำลอง)
จากกันตอนนี้ ฉันเองก็ยากทำใจ
แต่เธอจะให้ทำไง ในเมื่อเธอไม่ได้รัก
ให้อยู่กับฝัน อย่างนั้นหรือที่ต้องการ
เห็นฉันทุกข์ทรมานคงทำให้เธอนั้นสุขสันต์
จบกันสักที ฉันเบื่อกับการเป็นของฟรี
ที่เคยมองเธอว่าของดี โคตรผิดหวัง
สนุกไหม Baby กับความจริงใจที่ฉันมี
น่าจัดให้เธอสักสองที ค่อยจากกัน
ผิดเอง หลงตัวเองมากไป
คิดว่าโลกทั้งใบที่เธอให้เป็นของจริง
ผิดเอง แต่มันก็หน้าน้อยใจ
ทุกสิ่งที่ฉันให้ไป เธอโยนมันทิ้ง
แต่ก็ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวฉันกลับออกไปละ
เอาทุกอย่างคืนไปซะ เพราะมันปลอม
ฉันจะจำเอาไว้นะ แม้จะเจ็บจนมันล้า
แต่ก็เคยมีความสุขกับ รักจำลอง ของเธอ ของเธอ