ประชดชีวิตใช้สิทธิ์ความเหงา
วิญญาณสีเทาเอามาเต้นรำ
แสงสีหลอกลวงเยียวยาความช้ำ
ปล่อยไปตามกรรมทำใจร่าเริง
ไม่มีหัวใจ ไม่มีรักจริง
ไม่ต้องทิ้งความหวังขังใจพันผูก
ไม่มีน้ำตา ไม่มีสัญญา
ไม่ต้องมาเผาผีเก็บเถ้ากระดูก
ถูกใจใกล้กัน เท่านั้นพอ
รักแต่ตัวหัวใจไม่เกี่ยว เที่ยวไป
ไม่อยากเสียใจ ให้ใครทำร้าย มันมากพอ
เพียงใครสักคน พูดคุยห่วงใย
เท่านั้นที่จะขอ รักแท้ไม่รอหวัง
รักจริงอยู่แห่งไหน น้ำตาฉันรินไหลจนหมดแล้ว
ไม่คิดไม่เพ้อละเมอวาดฝัน
ใต้เงาพระจันทร์ยังดูน่ากลัว
สายลม
เสียงเพลง กลิ่นหอมยวนยั่ว
ปล่อยตัวขังใจในยามราตรี
ไม่มีหัวใจ ไม่มีรักจริง
ไม่ต้องทิ้งความหวังขังใจพันผูก
ไม่มีน้ำตา ไม่มีสัญญา
ไม่ต้องมาเผาผีเก็บเถ้ากระดูก
ถูกใจใกล้กัน เท่านั้นพอ
รักแต่ตัวหัวใจไม่เกี่ยว เที่ยวไป
ไม่อยากเสียใจ ให้ใครทำร้าย มันมากพอ
เพียงใครสักคน พูดคุยห่วงใย
เท่านั้นที่จะขอ รักแท้ไม่รอหวัง
รักจริงอยู่แห่งไหน น้ำตาฉันรินไหลจนหมดแล้ว
รักแต่ตัวหัวใจไม่เกี่ยว เที่ยวไป
ไม่อยากเสียใจ ให้ใครทำร้าย มันมากพอ
เพียงใครสักคน พูดคุยห่วงใย
เท่านั้นที่จะขอ รักแท้ไม่รอหวัง
รักจริงอยู่แห่งไหน น้ำตาฉันรินไหลจนหมดแล้ว
รักแท้ไม่รอหวัง รักจริงอยู่แห่งไหน
น้ำตาฉันรินไหลจนหมดแล้ว
น้ำตาฉันรินไหลจนหมดแล้ว