ลืมตามากับความผิดหวัง
ตัวคนเดียวมันอย่างเดิมซ้ำๆ
อยู่กับชีวิตที่กำลังพัง
ออกไปก็เจอแต่คนซ้ำๆ
คุยกับใครก็เจอแต่คำย้ำๆ
ไม่ได้เป็นคนร้ายแต่โดนกระทำ
อยู่อย่างนี้ โดดเดี่ยวมากี่ฤดู
นับนิ้วมือจนไม่รู้ว่านานเท่าไร
โอ้ ความรัก ไปโกรธอะไรฉันมา
ทำไมไม่เคยมาหาให้ฉันได้กอดไว้
ความรัก หยุดโกรธฉันสักที
ได้โปรดมาตรงนี้
และพาใครมาให้พบสักครั้งได้ไหม
อยู่คนเดียวเราก็ไม่เคยรังแก
คนเดียวเราก็ไม่เคยงอแง
กลับอยู่อย่างนี้ไม่มีใครแคร์
ออกไปก็เจอแต่คนซ้ำๆ
คุยกับใครก็เจอแต่คำย้ำๆ
ไม่ได้เป็นคนร้ายแต่โดนกระทำ
วนอย่างนี้ โดดเดี่ยวมากี่ฤดู
นับนิ้วมือจนไม่รู้ว่านานสักแค่ไหน
อยู่ตรงนี้โดดเดี่ยวมันทั้งปี
ฉันรออยู่เช่นนี้ น้านนานอยู่ทำไม
โอ้ ความรัก ไปโกรธอะไรฉันมา
ทำไมไม่เคยมาหาให้ฉันได้กอดไว้
ความรัก หยุดโกรธฉันสักที
ได้โปรดมาตรงนี้
และพาใครมาให้พบสักครั้งได้ไหม
เป็นธรรมดาของคนที่มีความรัก โลภ โกรธ หลง
แต่สำหรับฉันตอนนี้ไม่รู้ว่ารักโกรธ หรือว่ารักหลง
ทาง หาทางกลับมาไม่เจอ คนอื่นเขานอนด้วยกัน
ลำพังแค่ฉันที่ยังนอนละเมอ
ทำไมคนบนฟ้าเห็นว่าฉันดูแข็งแรงนัก
ถึงปล่อยตามยถาให้ตกอับอาภัพความรัก
จะมีบ้างไหม จะมีบ้างไหม
จะมีบ้างไหม ใครคนนั้น
อยู่อย่างนี้ โดดเดี่ยวมากี่ฤดู
นับนิ้วมือจนไม่รู้ว่านานสักแค่ไหน
อยู่ตรงนี้โดดเดี่ยวมันทั้งปี
ฉันรออยู่จะหนีหน้ากันทำไม
โอ้ ความรัก ไปโกรธอะไรฉันมา
ทำไมไม่เคยมาหาให้ฉันได้กอดไว้
ความรัก หยุดโกรธฉันสักที
ได้โปรดมาตรงนี้
และพาใครมาให้พบสักครั้งได้ไหม
เป็นธรรมดาของคนที่มีความรัก โลภ โกรธ หลง
แต่สำหรับฉันตอนนี้ไม่รู้ว่ารักโกรธ หรือว่ารักหลง
ทาง หาทางกลับมาไม่เจอ คนอื่นเขานอนด้วยกัน
ลำพังแค่ฉันที่ยังนอนละเมอ
ทำไมคนบนฟ้าเห็นว่าฉันดูแข็งแรงนัก
ถึงปล่อยตามยถาให้ตกอับอาภัพความรัก
จะมีบ้างไหม จะมีบ้างไหม
จะมีบ้างไหม ใครคนนั้น