จริงอย่างที่เขาว่า หรางไม่ได้มีไว้ขังหมา
เพราะที่กูไปอยู่มาไม่มีหมาสักตัว มีแต่คนเพ
ที่มันสักลายกันเต็มตัว มองบางทีก็เหมือนเสือ
แต่มองบางที ก็เหมือนหมา
เพราะที่ตรงนี้ ไม่ใช่ที่ คนดีเขามาอยู่กัน
เป็นศูนย์รวมของสิงสาราสัตว์สารพัดความเลว
คนที่ฟ้าลงทัณฑ์ สวรรค์คงกำหนดแล้ว
ต้องชดใช้กรรม สิ่งที่ทำกันมา
เดือนพฤศจิกาลมหนาวพัดมา
โบราณบอกมันคือลมหราง
มันทำให้ฉันเคว้งคว้าง คิดถึงใครบางคน
เพราะตั้งแต่ฉันรับโทษมา เธอก็ไม่เคยมาเยี่ยมฉันเลย
ฉันคงไม่มีค่าในสายตาเธอเลยใช่ไหม
ต้องก้มหน้ารับกรรมกันต่อไป สักวันหนึ่งถ้าฉันออกไปได้
อยากไปถามเธอสักคำเคยรักฉันบ้างหรือเปล่า
วันนี้ฉันได้ออกมาแต่ก็กลัวจะทำใจไม่ได้
กลัวจะต้องกลับเข้าไปใหม่ในหราง
กลัวไปเจอแฟนใหม่เธอ แล้วเผลอไปฆ่ามันตาย
กลัวชีวิตต้องพังทลายอีกครั้ง แต่ตั้งแต่ฉันรับโทษมา
เธอก็ไม่เคยมาเยี่ยมฉันเลย
ถ้าฝืนทำลงไปคงเสียเวลาเปล่า
เพราะว่าเธอคงลืมฉันไปแล้ว
คนเลวๆ อย่างฉันใครเขาจะจำ
เดือนพฤศจิกาลมหนาวพัดมา
โบราณบอกมันคือลมหราง
มันทำให้ฉันเคว้งคว้าง คิดถึงใครบางคน
เพราะตั้งแต่ฉันรับโทษมา เธอก็ไม่เคยมาเยี่ยมฉันเลย
ฉันคงไม่มีค่าในสายตาเธอเลยใช่ไหม
ต้องก้มหน้ารับกรรมกันต่อไป สักวันหนึ่งถ้าฉันออกไปได้
อยากไปถามเธอสักคำเคยรักฉันบ้างหรือเปล่า
จริงอย่างที่เขาว่า หรางไม่ได้มีไว้ขังหมา
เพราะที่กูไปอยู่มาไม่มีหมาสักตัว มีแต่คนเพ
ที่มันสักลายกันเต็มตัว มองบางทีก็เหมือนเสือ
แต่มองบางที ก็เหมือนหมา
มองบางทีก็เหมือนเสือ
แต่มองบางที ก็เหมือนหมา