ทุกวันเกิดก็คือวันที่เราแก่ตัวตามติด
ก็ยังไม่รู้ว่าชีวิตที่ตั้งไว้ กับความฝันที่คลั่งไคล้
ลงมือทำจะยากไหม ไม่รู้เลย
ใครก็เคยทำผิด แต่เมื่อชีวิตก็มีผิดพลั้งแต่กำเนิด
ค่อยๆ เติบโต จดคำสอนพ่อแม่ไว้
จงมองย้อนไปแก้ไข หากไม่พร้อมเอาแค่ไหว จะไม่ยอม
ถึงกูไม่มีเงินทองแต่กูจะลองของ
และกูจะสู้ไปด้วยหัวใจ
ต่อให้จะลุ้มลุกคลุกคลานทรมาน
ถึงเหลือแต่วิญญาณก็ยังไหว
ไปไม่เคยถึงที่ 1 ไม่เคยได้ฉิวเฉียดที่ 2
มีสมองสองมือถือแบบความหวังบานสะพรั่งที่ยังเก็บถนอม
แม้ปาก บ่น ลำบน ลำบาก
อยากจะหายจะจาก ขาดอากาศจนซูบผอม
เพื่อครอบครัวที่รัก เสาหลักประสานสู้
จนคนกล่าวขานว่าจองหอง ถึงกูไม่มีเงินทอง
ถึงกูไม่มีเงินทองแต่กูจะลองของ
และกูจะสู้ไปด้วยหัวใจ
ต่อให้จะลุ้มลุกคลุกคลานทรมาน
ถึงเหลือแต่วิญญาณก็ยังไหว
แม้กูจะเป็นขี้แพ้ แต่กูไม่ยอมแพ้
พ่อแม่ยังอยู่ใน ในหัวใจ
ต่อให้จะล้มลุกคลุกคลาน
ทรมานสักแค่ไหน
แม่เคยทัก พ่อเคยสอน
ว่าอย่าลืมกินลืมนอนนะลูก
ผูกรองเท้าแล้วก้าวไว้
บอกกับใจห้ามหวั่นไหว ไม่ว่ายังไงยังไงก็ไม่ท้อ
ถึงกูไม่มีเงินทองแต่กูจะลองของ
และกูจะสู้ไปด้วยหัวใจ
ต่อให้จะลุ้มลุกคลุกคลานทรมาน
ถึงเหลือแต่วิญญาณก็ยังไหว
แม้กูจะเป็นขี้แพ้ แต่กูไม่ยอมแพ้
พ่อแม่ยังอยู่ใน ในหัวใจ
ต่อให้จะล้มลุกคลุกคลาน
ทรมานสักแค่ไหน
ไปไม่เคยถึงที่ 1 ไม่เคยได้ฉิวเฉียดที่ 2
มีสมองสองมือถือแบบความหวังบานสะพรั่งที่ยังเก็บถนอม
แม้ปาก บ่น ลำบน ลำบาก
อยากจะหายจะจาก ขาดอากาศจนซูบผอม
เพื่อครอบครัวที่รัก เสาหลักประสานสู้
จนคนกล่าวขานว่าจองหอง ถึงกูไม่มีเงินทอง