วิ่งตามคนที่อยู่นิ่งๆ ทำไมยิ่งวิ่งยิ่งห่าง
ยิ่งวิ่งตาม ยิ่งเหนื่อยล้า
คนไม่ใช่ พยายามให้ตาย
ทำดีแค่ไหน มันก็ไม่ใช่สักอย่าง
ยิ่งรักเธอ ก็ยิ่งเหนื่อย
ความพยายามอยู่ที่นั่น
แล้วความสำเร็จอยู่ที่ไหน
เอาไงเธอก็บอกกันบ้าง
บางครั้งก็สงสัย
ความรักเราไม่ชัดเจน
แค่ผ่านการคัดเกณฑ์
ให้เข้าไปคลุก เข้าไปรุก เข้าไปรัก
ซักพักก็โดนเธอซัดเอน
เหมือนจะลึกแต่มันก็ไม่ซึ้ง
เหมือนจะคิดแต่มันก็ไม่ถึง
ความรู้สึกมันหน่วงๆ ห้ามหวง
ห้ามห่วง และห้ามหึง
เราเป็นอะไรกัน คุยกันไปวันๆ
จริงใจไม่จริงจัง
เหมือนใช่ แต่ก็ไม่อ่ะ ยัง
วิ่งตามคนที่อยู่นิ่งๆ ทำไมยิ่งวิ่งยิ่งห่าง
ยิ่งวิ่งตาม ยิ่งเหนื่อยล้า
คนไม่ใช่ พยายามให้ตาย
ทำดีแค่ไหน มันก็ไม่ใช่สักอย่าง
ยิ่งรักเธอ ก็ยิ่งเหนื่อย
เธอเองแค่ยืนอยู่นิ่งๆ
ส่วนฉันก้มหน้าก้มตาวิ่ง
กับความสัมพันธ์ที่มันเรื่อยเปื่อย
วิ่งอยู่ข้างเดียวมันก็เริ่มเหนื่อย
เปรียบเธอนั้นคือเส้นชัย
จุดหมายสุดท้ายในการวิ่ง
ทุกครั้งไม่รู้ทำไม
เข้าใกล้เส้นชัยทีไรมันก็ล้มกลิ้ง
ฉันโง่เกินไปที่จะคิดออก
ร่างกายฉันเองก็ไม่ฟิตหรอก
แค่อยากจะวิ่งไปหาในทุกเวลา
สิ่งเดียวที่คิดบอก
วิ่งตามใจเธอไปวันๆ
วิ่งตามยังไงก็ไม่ทัน
ทั้งๆเธอไม่ได้วิ่งหนี
แต่ก็เหมือนว่ามีอะไรมากีดกัน
นี่มันสถานะอะไรยังไงแบบไหนกันวะ
คงมีแต่ฉันใช่ไหม
ที่คิดไปไกลข้างเดียวสินะ
เออ ฮะ เออ เอิง เอ่อ เอิ่ง เอ๊ย
จะเดินแบบพี่นิ้ง หรือจะวิ่งแบบพี่ตูน
ทุ่มเทเธอทุ่มทิ้ง ทุกๆ สิ่งไม่สมบูรณ์
ก้าวทุกก้าวเท่ากับศูนย์
หัวใจเริ่มอ่อนล้า เรี่ยวแรงหมดลงทุกที
เหมือนวิ่งมาตั้งไกล แต่เส้นชัยมันไม่มี
เออ ฮะ เออ เอิง เอ่อ เอิ่ง เอย
วิ่งตามคนที่อยู่นิ่งๆ ทำไมยิ่งวิ่งยิ่งห่าง
ยิ่งวิ่งตาม ยิ่งเหนื่อยล้า
คนไม่ใช่ พยายามให้ตาย
ทำดีแค่ไหน มันก็ไม่ใช่สักอย่าง
ยิ่งรักเธอ ก็ยิ่งเหนื่อย
วิ่งตามคนที่อยู่นิ่งๆ ทำไมยิ่งวิ่งยิ่งห่าง
(นี่มันสถานะอะไรยังไงแบบไหนกันวะ)
(คงมีแต่ฉันใช่ไหม ที่คิดไปไกลข้างเดียวสินะ)
ยิ่งวิ่งตาม ยิ่งเหนื่อยล้า
คนไม่ใช่ พยายามให้ตาย
(หัวใจเริ่มอ่อนล้า เรี่ยวแรงหมดลงทุกที)
(เหมือนวิ่งมาตั้งไกล แต่เส้นชัยมันไม่มี)
ทำดีแค่ไหน มันก็ไม่ใช่สักอย่าง
ยิ่งรักเธอ ก็ยิ่งเหนื่อย