อยู่ๆก็มาทัก ในวันที่แผลเริ่มจาง
ประโยคที่เธอถาม มันทำให้แผลเริ่มเจ็บขึ้นอีกครั้ง
เธออาจจะถามเพราะห่วงกัน แต่มันไม่กล้าจะตอบไป
ตั้งแต่ในวันนั้นที่รู้ว่าโดนนอกใจ
ตั้งแต่ที่เธอหาย ไม่เคยมีคำร่ำลา
จมอยู่กับน้ำตา วิธีเยียวยา
ต้องบังคับให้น้ำตาช่วยหยุดไหล
เธอถามสบายดีไหม โดนทิ้งไปสบายดีมั้ง
มีความสุขทุกๆ อย่าง เธอไม่อ้างว้างคงไม่เข้าใจ
แต่ละวัน แค่ฝันถึงเธอก็ร้องไห้ กว่าจะหาหนทางให้ก้าวไป
จนเกือบจะลืมเธอได้ สุดท้ายเธอทักมา
แค่เธอกลับมาทัก เดินวนไปเริ่มนับใหม่
ความเจ็บเคยจางหาย ต้องเดินกลับไปนับหนึ่ง ลืมอีกครั้ง
เธออาจจะถามเพราะห่วงกัน แต่ถ้าไม่ถามดีกว่าไง
พยายามไม่รับรู้ เรื่องราวข่าวคราวของเธอ
กลัวสิ่งที่ต้องเจอ คือเธอรักเขามากมาย
แต่สุดท้าย ไม่ว่าจะวิธีลืมแบบไหน
มันก็ยังแพ้แค่คำทักทายประโยคเดียว
เธอถามสบายดีไหม โดนทิ้งไปสบายดีมั้ง
มีความสุขทุกๆ อย่าง เธอไม่อ้างว้างคงไม่เข้าใจ
แต่ละวัน แค่ฝันถึงเธอก็ร้องไห้ กว่าจะหาหนทางให้ก้าวไป
จนเกือบจะลืมเธอได้ สุดท้ายเธอทักมา
เธอถามสบายดีไหม โดนทิ้งไปสบายดีมั้ง
มีความสุขทุกๆ อย่าง เธอไม่อ้างว้างคงไม่เข้าใจ
แต่ละวัน แค่ฝันถึงเธอก็ร้องไห้ กว่าจะหาหนทางให้ก้าวไป
จนเกือบจะลืมเธอได้
เธอถามสบายดีไหม โดนทิ้งไปสบายดีมั้ง
มีความสุขทุกๆ อย่าง เธอไม่อ้างว้างคงไม่เข้าใจ
แต่ละวัน แค่ฝันถึงเธอก็ร้องไห้ กว่าจะหาหนทางให้ก้าวไป
จนเกือบจะลืมเธอได้ สุดท้ายเธอทักมา
เธอถามสบายดีไหม โดนทิ้งไปสบายดีมั้ง
มีความสุขทุกๆ อย่าง เธอไม่อ้างว้างคงไม่เข้าใจ
แต่ละวัน แค่ฝันถึงเธอก็ร้องไห้ กว่าจะหาหนทางให้ก้าวไป
จนเกือบจะลืมเธอได้ สุดท้ายเธอทักมา