เดินลำพังคนเดียวเอาอีกแล้วตัวเรา
ก็เดินมองเงาตัวเองกับชีวิตที่เปลี่ยน
เคยมีเธอมีเธออยู่ตรงนี้วนเวียน
ทั้งขมที่ผ่าน ทั้งหวานที่เคย
แปลกไป เมื่อไม่ได้เห็นเธอที่เก่า
จิตใจ มันไม่ค่อยดีเหมือนเคย
แต่ขอบใจ ที่เธอยังถาม ยังเอื้อนเอ่ย
ห่วงกัน ว่าฉันจะอยู่ได้ไหม
อยากจะบอกว่าเรื่องราว
มันเศร้าอยู่เหมือนกัน
แต่ฉันไม่รู้จะร้องหา
สวรรค์วิมานอะไร
ใจมันพังแต่ยังคงมีเท้าให้ก้าวไป
ไม่ว่าช้ำแค่ไหนก็คุ้มที่ได้รู้
ว่าฉันก็ยังรักเป็น
ในวันคืนที่มันไม่มีรักวนเวียน
ก็เพียร ก็ทำอะไรให้มันคิดลืมเธอ
แต่ใจมันลอยมันคอยแต่จะคิดละเมอ
ทั้งเพ้อและห่วง ทั้งหวงห่วงใย
ปวดใจเมื่อไม่ได้เห็นเธอที่เก่า
จิตใจก็ไม่ค่อยดีเหมือนเคย
แต่ขอบใจ ที่เธอยังถาม ยังเอื้อนเอ่ย
ห่วงกัน ว่าฉันจะอยู่ได้ไหม
อยากจะบอกว่าเรื่องราว
มันเศร้าอยู่เหมือนกัน
แต่ฉันไม่รู้จะร้องหา
สวรรค์วิมานอะไร
ใจมันพังแต่ยังคงมีเท้าให้ก้าวไป
ไม่ว่าช้ำแค่ไหนก็คุ้มที่ได้รู้
ว่าฉันก็ยังรักเป็น
ปวดใจเมื่อไม่ได้เห็นเธอที่เก่า
จิตใจมันไม่ค่อยดีเหมือนเคย
แต่ขอบใจ ที่เธอยังถาม ยังเอื้อนเอ่ย
ห่วงกัน ว่าฉันจะอยู่ได้ไหม
อยากจะบอกว่าเรื่องราว
มันเศร้าอยู่เหมือนกัน
แต่ฉันไม่รู้จะร้องหา
สวรรค์วิมานอะไร
ใจมันพังแต่ยังคงมีเท้าให้ก้าวไป
ไม่ว่าช้ำแค่ไหนก็คุ้มที่ได้รู้
ว่าฉันก็ยังรักเป็น
ใจมันพังแต่ยังคงมีเท้าให้ก้าวไป
ไม่ว่าซ้ำแค่ไหนก็คุ้มที่ได้รู้
ว่าฉันก็ยังรักเป็น