เห็นสะพานสูง ที่ใช้เดินทางอยู่ทุกวัน
เห็นแล้วก็เห็นกัน ไม่หันไปมองไม่สนใจ
ก็ข้ามกันอยู่แล้ว ไม่รู้จะจำชื่อไปทำไม
สะพานที่ว่าสูงใหญ่ ไม่ทำให้ใครเสียคน..สักครั้ง
ครั้งเมื่อเธอฉัน ได้สะพานแห่งรักเรา
ไม่มีเรื่องราว ให้ฉันระแวงไม่เชื่อใจ
ก็รู้กันอยู่แล้ว ตกลงจะรวมทั้งตัวทั้งใจ
สะพานถึงกันเมื่อไร ก็คงได้เป็นของกัน
โอ้สะพาน..วันนี้เธอทอดสะพานให้เขาไป
อิ่มรักแล้วกันใช่ไหม ที่เคยกระหายกันและกัน
ต่อจากนี้..คงเหลือแค่เพียงสะพานที่เคยฝัน
กับเศษรักที่แตกพัง สะพานฉันขาดสะบั้นลงแล้วเอย