โอ๋ โอ เนียงเอย
อ้ายเพิ่งเคย ได้พาใจเหงาผ่านมา
มาเมืองสุรินทร์ ถิ่นวัฒนธรรมงามตา
เนียงโมปรีนา พูดจาภาษาขะแมร์
เจิ่ดเอย บ่องสะลัน
มาหลอกให้ฝัน ข้ามวันย่านบองบ่แคร์
โอ้เจิ้ดเอ่ยเจิ้ด ยังโสดยังเหงาน้อสาวขะแมร์
กลัวหนุ่มรถแห่ แค่โปรยคำหวานผ่านมา
พรึมโจ๊ะพรึมพรึม
สาวกันตรึมยุคใหม่
สีสันแดนอีสานใต้
หนุ่มบ้านไกลได้มาพบพา
กระนบติงตอง
รำตั๊กแตนตำข้าวในนา
เต้นกินรำกิน แค่ศิลปินถิ่นทุ่งกุลา
เจิ้ดเอย บองโมปีหน้า เอื้อนเอ่ยวาจา ว่าบองสะลัน
เจิ้ด เจิ้ด
เจิ้ดเอย เนียงสะนอม
เสน่ห์เจ้าหอม ดลใจให้อ้ายใฝ่ฝัน
กราบไหว้วอนขอ พ่อสุริยะวรมัน
ขอเนียงเจ้านั้น สลันบองอองสักคน
แว่วจะเรียงลอยลม รถแห่โทมโทม พาบองบั๊ดหายล่องหน
คำว่ากึ๊ดดอล ที่ส่งไลน์ทักเคยถามปะโอน
เสียงซอคู่เสียงกลองโทน ดั่งมีมนต์ให้ใจเรียกหา
พรึมโจ๊ะพรึมพรึม
สาวกันตรึมยุคใหม่
สีสันแดนอีสานใต้
หนุ่มบ้านไกลได้มาพบพา
กระนบติงตอง
รำตั๊กแตนตำข้าวในนา
เต้นกินรำกิน เป็นศิลปินถิ่นทุ่งกุลา
เจิ้ดเอย บองโมปีนา เอื้อนเอ่ยวาจา ว่าบองสะลัน