สาวบาลจบใหม่ ขึ้นเวรไปหัวใจฮำฮอน
ย้อนตำรวจอุดร อ้ายกะล่อนฝากความหวังสูง
จำได้บ่น้อ อ้ายเคยมาจีบผู้สาวนายูง
อำเภออยู่ไกลใจบ่พยุง น้องเลยสิมุ่งทำงาน
ต่างคนต่างเดิน ฮักพอกะเทินเคียดให้อ้ายพี่
น้องขอทำหน้าที่ คงพอส่ำนี้หนอความสัมพันธ์
สาวครูผู้ส่อยเพิ่นงามกว่าบาลจบใหม่ว่าซั่น
หลายคนเห็นอ้ายควงเขาวันนั้น เข็มสาวพยาบาลนั้นแทบหลุดมือ
มือถือจ้อ คิดพ้อเฮาสองเคียงข้างเป็นคู่
มือถือจ้องเห็นตอนเฮาสองเคยจีบกันอยู่
หลายคนกะฮู้ว่าเฮานั้นคบกัน
สัญญานั้นว่าฮักแต่สาวบาล
บ่โดนนานไปมีใหม่จ้อย
หลงลมต้อยของสาวครูผู้ส่อย
งามปานสิย้อยพุ้นบ่อ้ายจั่งลืม
ยืนซึม อ้ายลืมสาวบาลจบใหม่
ขึ้นเวรรอคนของใจ น้ำตาไหลร่วงอยู่ตลอด
จนว่าแพทย์เวรเห็นเอาเดินเข้ามากอด
ฮ้องไห้ฮือๆ กอดมือถืออยู่เทิงวอร์ด
คนที่เคยฮักเคยพรอดจั่งได๋จั่งลอด ไปมักสาวใหม่
เดิกต่อบ่ายต่อเช้าต่อเดิกต่อบ่ายน้อพี่
เดิกต่อบ่ายต่อเช้าต่อเดิกต่อบ่ายรอพี่
เคยนั่งข้างพี่วันนี้บ่เห็น ใจอ้ายเต้นไปอยู่นำเขา
หลงมัวเมาครูสาวผู้ช่วย ไปได้สวยกะดีใจนำเด้อ
โอ๊ยเด้น้อพี่ชายเอย เอิงเอยยะ เอิงเอยยะ
เด้อชายเด้อ เด้อชายเด้อหละเด้อๆ ชายเด้อ
บ่อยากเจอผู้ชายกะล่อนหละฮนฮ้อนคักหลาย
ไปโลดอ้ายคันว่าเขาดี ให้มั่งมีกับครูสาวผู้ช่วย
น้องบ่สวยกะสิขอยอมพ่าย ลาอ้ายก่อน
ไปก่อน ลาก่อน ลาก่อนหละลาก่อนลาก่อน
หละลาก่อนลาก่อน น้องขออวยพรให้อ้ายไปดี