Profile ที่ขึ้นรูปนี้ ก็อยากมีคนกดไลค์
ให้แชร์กันไป แต่ไม่มีใคร เสียดายตัวเราไม่หล่อ
ดูเธอในแต่ละวัน มีคนคุยด้วยมากมาย
ไอ้คนหล่อๆเธอคุยกระจาย ฉันทำได้แค่เฝ้ามอง
ความสุขแบบคนหน้าตาดีๆ มันเป็นเช่นนี้ได้รู้เอาไว้
แต่มีบางอันที่ เธอไม่มีวันเข้าใจ
ฉันว่านั่นคือหนึ่ง คือเธอไม่เคยง้อขอใครให้มอง
อย่างที่สองคงไม่ถูกทิ้งให้เป็นตัวสำรองของใครก็ตาม
อย่างที่สามเธอคงไม่คิดถึงใคร จนเก็บไว้ไปฝันละเมอ
สี่คือรักที่มักถูกล้อว่าคงไม่เจอ...ถ้าเธอหน้าตาไม่ดี
เธอคงไม่เคยต้องลุ้น ว่าคนจะอยากเป็นเพื่อนกับเราไหม
รอข้อความ ที่ทักทาย แล้วกลายเป็นความว่างเปล่า
ตามดูใน Google Earth แล้ว Search ว่าบ้านเธออยู่ไหน
มโนไปเอง ว่าฉันและเธออยู่ข้างใน
ความสุขแบบคนหน้าตาไม่ดี ทำได้แค่เนี้ยต้องเจียมเอาไว้
นี่แหละความขมหวาน ที่เธอไม่มีวันเข้าใจ
เพราะว่านั่นคือหนึ่ง คือเธอไม่เคยง้อขอใครให้มอง
อย่างที่สองคงไม่ถูกทิ้งให้เป็นตัวสำรองของใครก็ตาม
อย่างที่สามเธอคงไม่คิดถึงใคร จนเก็บไว้ไปฝันละเมอ
สี่คือรักที่มักถูกล้อว่าคงไม่เจอ
ทำเถอะทำยังไงเธอคงไม่มองหน้าตาหยั่งเงี้ย
จะเป็นคนดี มันคงไม่มีความหมาย...
หนึ่ง คือเธอไม่เคยง้อขอใครให้มอง
อย่างที่สองคงไม่ถูกทิ้งให้เป็นตัวสำรองของใครก็ตาม
อย่างที่สามเธอคงไม่คิดถึงใคร จนเก็บไว้ไปฝันละเมอ
สี่คือรักที่มักถูกล้อว่าคงไม่เจอ
เพราะเธอไม่เคยถูกทำ ให้เป็นตัวขำตัวฮาของใคร
ไม่ต้องฝืน เมื่อโดนตอกย้ำ รูปร่างหน้าตาว่าไม่เป็นไร
ต้องผิดทุกครั้งเมื่อตอนปัญหามี กับพวกดูดีใสๆ
และสุดท้าย เธอคงจะซึ้งว่าคนเราคบกันที่ใจ
มันไม่เห็นจะจริง