นานเท่าไรแล้วที่ในชีวิต
ไม่ได้มีใคร ทำให้ใจของฉันรู้สึก
และนานเท่าไรแล้ว ที่ในส่วนลึก
ล่องลอยรอใคร โดยไม่มีอะไรยึดเลย
และยังต้องเข้มเเข็ง ต้องไม่อ่อนไหว
ต้องแสดงว่าใจนั่นแกร่ง ทั้งที่เปล่าเลย
หากว่าความรักฟังอยู่ ช่วยตะโกนตอบฉันหน่อย
ฉันฝืนรอคอย มีชีวิตลอยๆ ไม่ไหวอีกต่อไป
หากความรักฟังอยู่ ได้โปรดออกมาได้หรือไม่
ให้ฉันนั้นได้พออุ่นใจ
ว่าความรักที่ฉันกำลังรออยู่ มีตัวตนจริงๆ
กี่ทีที่รอยยิ้ม ต้องปกปิดความเหงา
กี่ครั้งที่ความเศร้า ถูกบังด้วยความวุ่นวาย
และกี่เสียงหัวเราะ กลบเกลื่อนใจที่หาย
กี่หนที่ระบาย โดยไม่มีใครได้รับรู้เลย
และยังต้องเข้มเเข็ง ต้องไม่อ่อนไหว
ต้องแสดงว่าใจนั่นแกร่ง ต้องคอยยิ้มเอาไว้
ต้องหัวเราะเอาไว้ ทั้งที่ใจก็ไม่มีแรง
หากว่าความรักฟังอยู่ ช่วยตะโกนตอบฉันหน่อย
ฉันฝืนรอคอย มีชีวิตลอยๆ ไม่ไหวอีกต่อไป
หากความรักฟังอยู่ ได้โปรดออกมาได้หรือไม่
ให้ฉันนั้นได้พออุ่นใจ
ว่าความรักที่ฉันกำลังรออยู่ มีตัวตนจริงๆ
และยังต้องเข้มเเข็ง ต้องไม่อ่อนไหว
ต้องแสดงว่าใจนั่นแกร่ง ทั้งที่เปล่าเลย
หากว่าความรักฟังอยู่ ช่วยตะโกนตอบฉันหน่อย
ฉันฝืนรอคอย มีชีวิตลอยๆ ไม่ไหวอีกต่อไป
หากความรักฟังอยู่ ได้โปรดออกมาได้หรือไม่
ให้ฉันนั้นได้พออุ่นใจ
ว่าความรักที่ฉันกำลังรออยู่ มีตัวตนจริงๆ