เมื่อเธอลองมองของพวกนี้
สิ่งที่ดีๆ มีทุกอย่างเลยจริงๆ
อาจดูเหมือนฉันมีทุกสิ่ง
มีจนพร้อม ครบเกินใคร
ถ้ำอลังการ ใหญ่เกินคิดฝัน
สิ่งอัศจรรย์ เก็บไว้มากมายเพียงใด
อาจมองแล้วคิดในหัวใจ
ใช่ มีครบของดีๆ
ไม่ว่าของสวย ของเล่น มีเป็นกองใหญ่
แปลกแค่ไหน ดีเพียงใด เราก็มี
จะสะสมไว้บ้างไหม มีตั้งยี่สิบ
แต่ใครสน เรื่องแค่นี้ไม่เพียงพอ
อยากจะอยู่กับผู้คนบนดิน
อยากจะยลยิน คนเต้นรำอย่างไรหนอ
เดินเคลียร์คลอบนสอง เรียกอะไรนะ
อ๋อ เท้า
สะบัดครีบคงไม่ไกลเกินวา
ควรจะมีขาไว้โดดอย่างคนเขา
เดินตัวเบาบนพื้น คำว่าอะไรนะ
ถนน
ที่คนเดินเหิน วิ่งเพลินกันไป
สุขใจในแสงตะวันจากเบื้องบน
เที่ยวเพลินเดินเล่น
ขอเป็นเช่นคนอยู่บนโลกงาม
ต้องทำยังไง อยากจะออกไป อยู่ในน้ำแสนหน่าย
ฝันไม่เคยคลาย อยากเอนอุ่นกายแนบทรายวับวาบ
ผู้คนบนดินจะต้องเข้าใจและไม่มัวเฝ้าบังคับและคอยห้าม
พวกเราสาวงามว่ายแต่น้ำเย็น อยากเปลี่ยนเป็นเดิน
ได้เรียนดุจดั่งมนุษย์คงจะเพลิน
เผชิญคำถามที่เก็บอยู่ในใจ
อะไรคือไฟและใยมันจึง เรียกอะไร ร้อน
เมื่อไรกันหนา จิตใจอาวรณ์
สุดจะถ่ายถอนดวงใจอยากได้ไป
พ้นท้องทะเล ทุ่มเทฝันใฝ่อยู่ในโลกงาม