อาจจะดูไม่ดี ไม่ค่อยได้มี ให้กิน ให้ใช้
เสื้อผ้าไม่ค่อยได้ใหม่ อ้ายมีแค่ใจดวงเดียว
และอาจไม่ค่อยได้มีเวลามาแคร์ มาแลเหลียว
หญิงใดมาข้องมาเกี่ยว อ้ายบอกเพิ่นไปว่ามีแฟน
วันๆ อ้ายทำแต่งาน ให้เธอต้องคอยต้องเก้อ
ขอโทษที่ไม่ได้เจอ พี่มีเวลาให้น้อยไป
ช่วยรอพี่ว่างก่อนนะ ไม่ว่าจะใกล้จะไกล
เสร็จงานที่ค้างเมื่อไร จะนั่งรถไฟไปหาเธอ
ถ้าบะไจ้ตี้ตั๋วบะฮัก กะบ่มีไผตี้กลั๋ว
เปิ้นตึงตี๋นขึ้นหัว กะบะมีไผตี้เหมือน
ต่อจากนี้จะใจ๊ชีวิตตี้เหลือ
ได้อยู่ได้กิ๋นร่วมเฮือนตวยกั๋น
เหมือนเฮาเป็นเมียกับผัว
อ้ายจะหมั่นยะก๋าน หมั่นยับปลาในน้ำเหมือง
รอหื้อแก่นลำไยเหลือง อ้ายอยู่กะไฮ่กับสวน
แม่นอ้ายยอมตุ๊ก อ้ายยอมกินข้าวกับเกลือ
เพื่อเอาสตังค์ตี้เหลือได้ไปหื้อกับตั๋ว
บางทีก็กลัวเธออายใครเขา
กลัวรักเรานั้นมันจะสูงไม่เท่ากัน
ใจนึงก็กลัวเธอเปลี่ยนแปรผัน
แต่ไม่มีวันที่ใจของฉันไม่รักเธอ
พอระยะทางเราห่างกันไกล
ใจของเธอจะเปลี่ยนแปลงไหม
กลัวเธอไม่เหมือนเดิม
ความรักเราช่วยเก็บเอาไว้
ตราบวันนี้จนชีพมลาย
หนึ่งเดียวในใจคือเธอ
อาจจะดูไม่ดี ไม่ค่อยได้มี ให้กิน ให้ใช้
เสื้อผ้าไม่ค่อยได้ใหม่ อ้ายมีแค่ใจดวงเดียว
และอาจไม่ค่อยได้มีเวลามาแคร์ มาแลเหลียว
หญิงใดมาข้องมาเกี่ยว อ้ายบอกเพิ่นไปว่ามีแฟน
วันๆ อ้ายทำแต่งาน ให้เธอต้องคอยต้องเก้อ
ขอโทษที่ไม่ได้เจอ พี่มีเวลาให้น้อยไป
ช่วยรอพี่ว่างก่อนนะ ไม่ว่าจะใกล้จะไกล
เสร็จงานที่ค้างเมื่อไร จะนั่งรถไฟไปหาเธอ
รอยยิ้มใบหน้าสวยสวย
เฮ็ดให้อ้ายหลงปางตาย
แววตาบาดใจหมวยๆ
หัวใจอย่าเพิ่งไปให้ใคร
ถึงจะซักกี่มรสุมกี่ฝนกี่ลม
หงส์คือหงส์พร้อมเคียงข้างเธอ
เส้นทางของฉันจะมีเธอเสมอ
ไกลหมื่นลี้ก็พร้อมจะเจอ
วันๆ อ้ายทำแต่งาน ให้เธอต้องคอยต้องเก้อ
ขอโทษที่ไม่ได้เจอ พี่มีเวลาให้น้อยไป
ช่วยรอพี่ว่างก่อนนะ ไม่ว่าจะใกล้จะไกล
เสร็จงานที่ค้างเมื่อไร จะนั่งรถไฟไปหาเธอ