ไม้หลายลำจังเป็นป่า
ฮวมไฮ่นาจังว่าท่ง
บวชมีศีลจังเอิ้นสงฆ์
ฝนฮวมลงจังเป็นหนอง
ต่างคึต่างแท้น้อ
ใจฮักที่ฮ่วมก่อฮวมกันบ่เป็นน้อง
ดั่งทะเลที่ถมบ่เต็ม ถังน้ำมีฮูป่อง
มีแต่สิล่องสิไหล
ปานฮักอ้ายที่แพ้จาว
ซอมเบิ่งใจเจ้าของ
นั่งงอล่องง่องจนได้ฮ้องเอิ้นเอา
เขามีคนในใจที่บ่ได้เอิ้นว่าเฮา
เลี้ยงไว้จนเยา
เกือบเเม่นเฮามอดม้วย
ลาก่อนเด้อหม่อมซู้
บุญบ่ยู้ขออ่านอ่วย
ขอลาแก้มอ่วยส่วย
อ้ายสิอ่วยไปทางไกล
ใจเจ้าบ่มีหม่องจ่ง
อ้ายกะคงต้องทำใจ
แม่นแถลงแต่งไว้
ว่าฟ้าปี้นบ่เปลี่ยนแปร
เปิดป่องฟ้า
ฝากเทวดาเบิ่งแยงแม่ดวงแด
มื้อนี้ลูกหลานยอมเเพ้
ขออ่านอ่วย
ซอมเบิ่งใจเจ้าของ
นั่งงอล่องง่องจนได้ฮ้องเอิ้นเอา
เขามีคนในใจที่บ่ได้เอิ้นว่าเฮา
เลี้ยงไว้จนเยา
เกือบเเม่นเฮามอดม้วย
ลาก่อนเด้อหม่อมซู้
บุญบ่ยู้ขออ่านอ่วย
ขอลาแก้มอ่วยส่วย
อ้ายสิอ่วยไปทางไกล
ใจเจ้าบ่มีหม่องจ่ง
อ้ายกะคงต้องทำใจ
แม่นแถลงแต่งไว้
ว่าฟ้าปี้นบ่เปลี่ยนแปร
เปิดป่องฟ้า
ฝากเทวดาเบิ่งแยงแม่ดวงแด
มื้อนี้ลูกหลานยอมเเพ้
ลาก่อนเด้อหม่อมซู้
บุญบ่ยู้ขออ่านอ่วย
ขอลาแก้มอ่วยส่วย
อ้ายสิอ่วยไปทางไกล
ใจเจ้าบ่มีหม่องจ่ง
อ้ายกะคงต้องทำใจ
แม่นแถลงแต่งไว้
ว่าฟ้าปี้นบ่เปลี่ยนแปร
ขออ่านอ่วย