ทำไมเพิ่งมาบอกตอนนี้ ทำไมรู้สึกดีไม่พูดออกมา
เธอถามฉันแล้วบอกกันว่ารอคำนั้นตลอดเวลา
แต่วันนี้รู้ไหมว่าคำว่ารักมันสายเกินไป
เกลียดความกลัวที่ทำให้ตัวกับใจสวนทางกันไปอย่างนี้
เก็บดอกไม้ดอกหนึ่งเตรียมไว้อย่างดี แต่ก็กลัวที่จะให้ไป
เกลียดตัวเองไม่เคยกล้าพอ ได้เพียงแค่รอจนวันที่สาย
และรักนี้ก็จบเมื่อเธอไปคบกับใคร ได้แต่เสียใจที่หวาดกลัว
บางคำพูดตอนที่มันสาย ตะโกนให้ดังแค่ไหนก็ไม่ได้ยิน
เธอถามฉันแล้วบอกกันว่ารอคำนั้นตลอดเวลา
แต่วันนี้รู้ไหมว่าคำว่ารักมันสายเกินไป
เกลียดความกลัวที่ทำให้ตัวกับใจสวนทางกันไปอย่างนี้
เก็บดอกไม้ดอกหนึ่งเตรียมไว้อย่างดี แต่ก็กลัวที่จะให้ไป
เกลียดตัวเองไม่เคยกล้าพอ ได้เพียงแค่รอจนวันที่สาย
และรักนี้ก็จบเมื่อเธอไปคบกับใคร ได้แต่เสียใจที่หวาดกลัว
มีแต่คำถามว่าทำไม ไม่บอกไปเร็วกว่านี้ กล้าในวันที่เกินจะแก้ไข
เกลียดความกลัวที่ทำให้ตัวกับใจสวนทางกันไปอย่างนี้
เก็บดอกไม้ดอกหนึ่งเตรียมไว้อย่างดี แต่ก็กลัวที่จะให้ไป
เกลียดตัวเองไม่เคยกล้าพอ ได้เพียงแค่รอจนวันที่สาย
และรักนี้ก็จบเมื่อเธอไปคบกับใคร ได้แต่เสียใจที่หวาดกลัว
กลัวๆ ใจจนวันที่เสียเธอไป ไม่ถามก็เลยไม่รู้ ทั้งที่เธอก็รอคำนั้น
กลัวๆ ใจจนวันที่สายเกินไป ต้องเห็นเธอรักกับใคร
และสุดท้ายก็เหลือเพียงฉันที่เสียใจ