มองเมฆดำที่เคลื่อนมา
ความเหงาก็เข้ามา
เข้ามาตอกย้ำว่า...คิดถึงเธอ
เรื่องราวที่ช้ำใจ มันวนกลับย้อนคืน
เมื่อยืนอยู่ใต้เงาเมฆฝน
ใจ..บอกว่าลืมเธอได้ แต่ความจริงไม่ใช่เลย
อยากให้ฝนสาดลงมา ช่วยสาดลงมา
เพื่อกลบน้ำตาให้ที
ไม่อยากให้ใครหันมา พบรอยน้ำตา
ของฉันคนนี้..ที่โกหกไว้ทุกๆ ที
ว่าใจเข้มแข็งพอ
ขอให้ฝนตกลงมาได้ไหม
ฉันเกลียดน้ำตาตัวเอง
คงเปียกปอนไปทั้งตัว
ยังดีกว่ามืดมัว ยามฟ้าสลัวหัวใจเหงา
ฝนกี่ทีที่ร่วงหล่น จิตใจก็ทุกข์ทน
ไม่เคยหลบพ้นความปวดร้าว
ใจ..บอกว่าลืมเธอได้ แต่ความจริงไม่ใช่เลย
อยากให้ฝนสาดลงมา ช่วยสาดลงมา
เพื่อกลบน้ำตาให้ที
ไม่อยากให้ใครหันมา พบรอยน้ำตา
ของฉันคนนี้..ที่โกหกไว้ทุกๆ ที
ว่าใจเข้มแข็งพอ
ขอให้ฝนตกลงมาได้ไหม
ฉันเกลียดน้ำตาตัวเอง