เป็นแค่ผู้บ่าวไทบ้าน ขี่รถฮ้างๆ แถวบ้าน
บ่มีผู้ได๋ มาสนใจอ้ายดอก
มื้อๆ กินแต่เหล้าขาว บ่มีดอกครับผู้สาว
เว่าแล้วกะเศร้า เอาเหล้ามาถอนแมะเพี่ยน
ได้มาพ้ออินาง หน้าขาวแป้นแหว่น
อยากสิแล่น ตามเจ้าเข้าไปขอเฟซ
เเม่นเจ้าละงามคักหลาย
ขี่รถกลายหน้าขาวแป้นแหว่น
อยากสิได้เจ้ามาเป็นแฟนต้องเฮ็ดจั่งได๋
เเม่นเจ้าคือแก๋วแท้ผู้สาว
อันหน้าขาวๆ ละแม่นเจ้างามได้ไผ
แม่นผู้ได๋เลี้ยงมาจนใหญ่
ซะแม่นถืกใจของอ้ายหลายคัก
ถึงแม้อ้ายสิบ่น่ารัก
หน้าคือเกิบคีบคักเจ้าสิรับใด้บ่
ถ้าแม่นสิให้อ้ายเป็น อิพ่อของลูกเจ้า
ถึงอ้ายสิสกปรก แต่อ้ายกะรักสงบ
ถึงอ้ายสิคือยาจก แหมอ้ายนั่นสิซกมก
แต่ใจบ่สกปรก เว่าแล้วกะอย่าตลก
ถึงทรงข้อยสิซกมก แต่แม่อ้ายนั้นลูกดก
เอ้ามันบ่เกี่ยวกัน แต่มันกะบ่สำคัญ
แค่เพียงสองเฮาฮักกัน โตนั้นบ่ต้องหวั่น
อ้ายนั่นเป็นขี้กาก เป็นสังคังอยู่ดาก
ชีวิตอ้ายกะลำบาก แล้วโตสิมักอ้ายบ่หล่า
ได้มาพ้ออินาง หน้าขาวแป้นแหว่น
อยากสิแล่น ตามเจ้าเข้าไปขอเฟซ
เเม่นเจ้าละงามคักหลาย
ขี่รถกลายหน้าขาวแป้นแหว่น
อยากสิได้เจ้ามาเป็นแฟนต้องเฮ็ดจั่งได๋
เเม่นเจ้าคือแก๋วแท้ผู้สาว
อันหน้าขาวๆ ละแม่นเจ้างามได้ไผ
แม่นผู้ได๋เลี้ยงมาจนใหญ่
ซะแม่นถืกใจของอ้ายหลายคัก
ถึงแม้อ้ายสิบ่น่ารัก
หน้าคือเกิบคีบคักเจ้าสิรับใด้บ่
ถ้าแม่นสิให้อ้ายเป็น อิพ่อของลูกเจ้า
เเม่นเจ้าคือแก๋วแท้ผู้สาว
อันหน้าขาวๆ ละแม่นเจ้างามได้ไผ
แม่นผู้ได๋เลี้ยงมาจนใหญ่
ซะแม่นถืกใจของอ้ายหลายคัก
ถึงแม้อ้ายสิบ่น่ารัก
หน้าคือเกิบคีบคักเจ้าสิรับใด้บ่
ถ้าแม่นสิให้อ้ายเป็น อิพ่อของลูกเจ้า