วันที่เจ้านั้นหาย ตัวไป
มันก็ได้ฮู้ว่าเจ้าบ่ฮักกัน
อีกต่อไปแล้วตั้งแต่นี้ควรทำใจ แม่นบ่
ความดีที่ข้อยนั้นเคย ได้สร้างมา
เจ้าบ่เคยคิดจะมอง บ่คิดจะเก็บมันไว้เลย
และ วันเวลามัน ก็พาให้ลืม
เรื่องราวเหล่านั้น ที่มันคอยย้ำเตือน
แต่พอจะลบมัน ก็ยิ่งชัดเจนขึ้นทุกวัน
ข่อยอยากจะลืม ข้อยอยากจะลบทุกอย่าง
เรื่องในวันคืน หรือว่าจะเรื่องต่างๆ
แต่พอได้ยิน เจ้าบอกว่ายังฮักกัน
และใจดวงนี้มันหวั่น มันไหว
เกือบจะลืมไปแล้วว่าเฮ้าเคยฮักกัน
ตั้งแต่วันที่เจ้านั้นทักกลับมาหา
ใจดวงนี้มันก็เริ่มอ่อนล้า ทันที
กับคำเจ้าบอกว่ายัง คิดถึงกัน
คำคำเดียวคำนี้มันเฮ็ดให้ใจข่อยสลาย
เจ้าฮู้บ่ว่าข้อยนั้นเกือบตาย โอ้วโอ
หนีเท่าใด ต่อให้หนีไปไกล
ถึงจะหนีเท่าใดแต่มันยังบ่พ้น
ต่อให้พยายามเท่าใด เพื่อจะลบเจ้าไป
แต่ส่วนลึกข้างในมันยังคงสับสน
บ่ฮู้จะเฮ็ดจั้งใดดี หรือต้องทนอยู่แบบนี้
เจ็บมันอยู่ซ้ำซ้ำ ฮืมอืม
แบบบ่มีความหวัง ฮืมอืม
อยากจะบอกให้ฮู้มันเจ็บมันช้ำ จนทรมาน
ตั้งแต่วันเจ้าไป ตอนนี้เจ้านั้นได้ทักกลับมา
เจ้าอย่าเอามาใช้กับคำเจ้าบอกว่ายังฮักกัน
เพราะว่าในทุกเรื่องมันคือความจริงบ่แมนนิทาน
ฉะนั้น เจ้าอย่ามาตั๋ว มาหลอกกัน
อย่าเฮ็ดให้ใจดวงนี้ ต้องบอบช้ำ
ทั้งที่ข่อยก็ลืมเจ้าไปตั้งนาน
แค่เพียงว่าฮักคำเดียว นั้นคือตัวการ
ข้อยจึงเขียงเพลงนี้ขึ้นมา
เอามาใช้กับคำร่ำลา และ เขียนมาแล้ว
มาพร้อมน้ำตาที่มันยังไหล
เกือบจะลืมไปแล้วว่าเฮ้าเคยฮักกัน
ตั้งแต่วันที่เจ้านั้นทักกลับมาหา
ใจดวงนี้มันก็เริ่มอ่อนล้า ทันที
กับคำเจ้าบอกว่ายัง คิดถึงกัน
คำคำเดียวคำนี้มันเฮ็ดให้ใจข่อยสลาย
เจ้าฮู้บ่ว่าข้อยนั้นเกือบตาย โอ้วโอ
ข้อยวนมาที่เดิม ข้อยวนมาที่เก่า
ทั้งที่ลืมไปตั้งดน